یک تحقیق جدید به بررسی نتایج کار کردن از خانه (دورکاری) روی سلامت مردان و زنان پرداخته و دریافته است که کار در خانه سلامت روان زنان را بیش از مردان بهبود می‌بخشد.

به گزارش ساینس آلرت، بعد از دوران کرونا، کار کردن از خانه به یک ترند جدید در اکثر کشورهای جهان تبدیل شد و هنوز هم بسیاری از شرکت‌ها و کشورها به کارکنان خود اجازه می‌دهند تا به‌صورت دورکاری مشغول به کار باشند. تحقیق جدید محققان استرالیایی به بررسی این فرضیه پرداخته که کار کردن از خانه چقدر روی سلامت مردان و زنان اثرگذار است.

دورکاری بر سلامت روان زنان بیش از مردان اثر مثبت دارد

برای انجام این تحقیق محققان داده‌های ۲۰ سال گذشته نظرسنجی ملی پویایی خانوار، درآمد و نیروی کار استرالیا (HILDA) را تحلیل کردند که به آنها امکان می‌داد کار و سلامت روان بیش از ۱۶ هزار کارمند را در طول زمان دنبال کنند. همچنین محققان داده‌های مربوط به دو سال همه‌گیری کرونا را بررسی نکردند؛ زیرا وضعیت سلامت روان مردم در آن دوره می‌توانست تحت‌تأثیر عواملی باشد که ارتباطی با کار در خانه نداشتند.

مدل‌های آماری محققان هرگونه تغییر ناشی از رویدادهای مهم زندگی مانند تغییر شغل یا تولد فرزند را هم حذف کردند. آنها روی عواملی مانند زمان رفت‌وآمد و کار در خانه تمرکز کردند تا ببیند آیا اثری بر سلامت روان وجود دارد یا خیر. همچنین بررسی کردند که آیا این اثرات میان افراد با سلامت روان خوب و ضعیف متفاوت است یا نه.

در پایان مشخص شد که برای زنان، زمان رفت‌وآمد اثر قابل‌تشخیصی بر سلامت روان ندارد. اما در مردان، کسانی که از قبل سلامت روان مناسبی نداشتند، با رفت‌وآمدهای طولانی دچار افت و تضعیف بیشتر سلامت روان می‌شدند.

البته این اثر خفیف ارزیابی شد. برای مردی که در حد میانه توزیع سلامت روان قرار داشت، اضافه‌شدن نیم ساعت به یک طرف مسیر او، سلامت روانش را تقریباً به همان میزان کاهش می‌داد که افت ۲ درصدی درآمد خانوار باعث چنین اتفاقی می‌شد. در کل احتمال داده می‌شود که دلیل این اثرگذاری منفی، تحمل پایین‌تر این افراد در برابر رویدادهای استرس‌برانگیز باشد.

علاوه‌براین، بیشترین میزان بهبود هنگامی دیده شد که زنان اکثر ایام هفته را از خانه کار می‌کردند، اما همچنان یک تا دو روز در هفته را در دفتر یا محل کار حاضر می‌شدند. برای زنانی که سلامت روان ضعیفی داشتند، این نوع ترتیبات کاری به سلامت روان بهتری نسبت به کار کاملاً حضوری منجر شد. این میزان بهبود قابل‌ مقایسه با افزایش حدود ۱۵ درصدی درآمد خانوار بود.

برای مردان، کار از خانه به لحاظ آماری تأثیر قابل اطمینانی بر سلامت روان نداشت و فرقی نمی‌کرد که فرد چند روز داخل خانه و چند روز حضوری مشغول کار باشد.

گفتنی است نتایج این تحقیق که در Social Science & Medicine منتشر شده، ممکن است تحت تأثیر فرهنگ استرالیایی‌ها بوده باشد.