دانشمندان با کمک یک خوشه کهکشانی که بافت فضا-زمان را مانند ذره‌بین می‌پیچد، توانستند دوتا از دورترین کهکشان‌های مشاهده‌شده را کشف کنند. ستاره‌شناسان از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا برای جستجوی کهکشان‌های دوردست استفاده کردند؛ این کهکشان‌ها در فاصله 33 میلیارد سال نوری از ما قرار دارند.

براساس گزارس سایت اسپیس، تیم ستاره‌شناسان در ایالت پن از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا برای جستجوی کهکشان های دوردست استفاده کردند. این کهکشان‌ها در پشت خوشه پاندورا یا آبل 2744 پنهان هستند. درواقع خوشه پاندورا گروهی از کهکشان‌ها در فاصله 3.5 میلیارد سال نوری از ما قرار دارند. جرم عظیم کهکشان‌های درون این خوشه یک پدیده بصری کیهانی به نام «عدسی گرانشی» ایجاد می‌کند که بافت فضا-زمان را همانند یک ذره‌بین می‌گرداند و نور را منحرف می‌سازد. با استفاده از این ذره‌بین طبیعی، محققان توانستند دو کهکشان را که قبلاً هرگز دیده نشده بودند، در پشت ابر این خوشه، در فاصله 33 میلیارد سال نوری از زمین شناسایی کنند.

کشف دورترین کهکشان‌ها توسط تلسکوپ جیمز وب

طبق گفته‌های تیم تحقیقاتی، سه کهکشان دیگر نیز تاکنون شناسایی شده‌اند، اما این دو کهکشان بسیار بزرگ‌تر هستند. این دو کهکشان دور و بزرگ، شکل منحصربه‌فردی نیز دارند. ستاره‌شناسان می‌گویند که اکثر کهکشان‌های دور در تصاویر ما مانند یک نقطه به نظر می‌رسند، اما یکی از این کهکشان‌ها به شکل بادام‌زمینی و دیگری مانند یک توپ کرکی می‌نماید. دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چگونه کهکشان‌ها با وجود اینکه از مواد مشابه تشکیل شده‌اند، اشکال مختلفی دارند.

یکی از اعضای تیم تحقیقاتی ایالت پن می‌گوید که نور این کهکشان‌ها باستانی است، تقریباً سه برابر پیرتر از زمین. این کهکشان‌های اولیه مانند فانوس‌های دریایی هستند که نور از طریق گاز هیدروژن بسیار نازک که کیهان اولیه را تشکیل می‌داد می‌تابد. تنها با نور این کهکشان‌های اولیه است که می‌توان فیزیک عجیبی را که بر کیهان اولیه حاکم است، مشاهده و بررسی کرد.