24 ژانویه 1994، فضاپیمای کلمنتاین توسط BMDO و ناسا به فضا پرتاب شد. هدف این کاوشگر آزمایش سنسورها و اجزای فضاپیما هنگامی که در معرض فضا قرار می‌گیرد و مشاهدات علمی از ماه و سیاره 1620، بود.

کلمنتاین برای احقاق اهداف خود شامل دو مرحله بود. یک ماه پس از پرتاب به مدار زمین، وارد مدار ماه شد.

نقشه‌برداری ماه در طول تقریباً دو ماه و در دو بخش از مدار انجام شد. هر مدار شامل یک فاز نقشه‌برداری 80 دقیقه‌ای می‌شد.

پس از یک ماه نقشه‌برداری، مدار به 13 درجه عرض شمالی چرخانده‌ شد؛ جایی که کاوشگر برای یک ماه دیگر باقی ماند.

این نقطه امکان تصویربرداری جهانی و پوشش ارتفاع‌سنجی از 60 درجه جنوبی تا 60 درجه شمالی و درمجموع 300 مدار را فراهم کرد.

رصد سیارک 1620 به‌دلیل نقص در فضاپیما انجام نشد. مشاهدات ماه شامل تصویربرداری در طول موج‌های مختلف مرئی و امواج ماوراء بنفش و مادون قرمز، ارتفاع‌سنجی محدوده لیزری، گرانش‌سنجی و اندازه‌گیری ذرات باردار بود.

این مشاهدات به‌منظور به‌دست‌آوردن‌ تصویر چند طیفی از کل سطح ماه، ارزیابی کانی‌شناسی آن و به‌دست‌آوردن داده‌های گرانشی بود. همچنین برنامه‌هایی برای تصویربرداری و تعیین اندازه، شکل، ویژگی‌های چرخشی، ویژگی‌های سطح و آمار دهانه‌های سیارک وجود داشت که انجام نشد.