19 فوریه 1473 زادروز «نیکلاس کوپرنیک»، ستاره‌شناس لهستانی است. او به‌علت نظریه خورشید مرکزی، یکی از مهم‌ترین چهره‌های تاریخ علمی است.

کوپرنیک در یک منطقه نیمه خودمختار و چند زبانه که از سال 1466 بخشی از پادشاهی لهستان بود، به دنیا آمد و درگذشت.

از سال 1497 او یکی از کشیش‌های کلیسای جامع وارمین بود. در سال 1517 او نظریه کمی پول در اقتصاد و دو سال بعد هم یک اصل اقتصادی را تدوین کرد که بعداً قانون گرشام نام گرفت.

کوپرنیک هم به‌عنوان ریاضیدان و هم ستاره‌شناس فعال بود. مدل او از جهان با مدل سنتی و عقاید قدیمی در تضاد بود که زمین را در مرکز جهان درنظر می‌گرفت. در این مدل او خورشید را به‌جای زمین در مرکز قرار داد.

احتمالاً او مدل خود را مستقل از «آریستارخوس ساموسی»، ستاره‌شناس یونانی باستان که چنین مدلی را حدود هجده قرن پیشتر ارائه داده‌ بود، توسعه داد.

انتشار الگوی کوپرنیک در کتاب «درباره انقلاب‌های کره‌های آسمانی»، درست قبل از مرگ او در سال 1543، یک رویداد بزرگ در تاریخ علم بود که باعث انقلاب کوپرنیکی و آغاز ستاره‌شناسی نوین شد.

نظریه کوپرنیک ۷ اصل کلی داشت که در اینجا به سه مورد از مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم:

• تمام سیارات در مدارهایی به مرکزیت خورشید می‌چرخند.
• حرکت روزانه خورشید در آسمان، ظاهری و نتیجه چرخش زمین گرد محور خود در هر ۲۴ ساعت است.
• مرکز زمین مرکز جهان هستی نیست بلکه فقط مرکز توده زمین و مدار ماه است.