روزنامه نگار Uzay Bulut با سرپیچی از دولت خودکامه از حقیقت و عدالت برای اقلیت های تحت ستم در سرزمین مادری خود در ترکیه حمایت می کند.
اوزای بولوت امروز، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، قتل عام ارامنه توسط امپراتوری عثمانی ترکیه در طول جنگ جهانی اول را رسماً به عنوان یک نسل کشی به رسمیت شناخت، زیرا ارامنه در سراسر جهان نسل کشی 1.5 میلیون ارمنی را در سال 1915 گرامی می دارند.
اوزای بولوت روزنامه نگار می گوید که ترکیه یک “دیکتاتوری” است که شهروندان را به دلیل انتقاد از ارتش، ملت ترکیه، رئیس جمهور، نهادهای دولتی یا قهرمانان ملی به شدت مجازات می کند. در عصر «حقایق جایگزین»، بولوت با سرپیچی از دولت خودکامه، حقیقت و عدالت را برای اقلیت‌های تحت ستم در سرزمین خود ترکیه حمایت می‌کند. به خطر انداختن امنیت خود و زندگی در تبعید خودخواسته قربانی ادامه کشف و انتشار مقالات در مورد گذشته نسل کشی ترکیه و نقض مداوم حقوق بشر است.
نقض سیستماتیک ترکیه به محاکمه عادلانه و سوء استفاده از اتهامات “تروریسم” آزادی بیان را برای شهروندانش محدود می کند. پلتفرم برای روزنامه نگاری مستقل (P24) گزارش می دهد که حدود 80 کارمند رسانه در انتظار بازداشت موقت یا اجرای حکم “تروریسم” هستند. عفو بین‌الملل با بیش از 281000 نفر در زندان‌های ترکیه، ترکیه را به عنوان بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران در جهان معرفی کرد – پس از چین که کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران (CPJ) اعلام کرد، رتبه دوم را دارد.
در ترکیه مطبوعات آزاد وجود ندارد. در همین حال، بسیاری از عاملان جنایات جنگی واقعی در ترکیه آزادانه راه می‌روند، زیرا ناظران بین‌المللی گزارش می‌دهند که چگونه تروریست‌های جهادی درگیر در جنگ‌های سوریه و عراق، از خاک ترکیه برای ترانزیت، پناه‌گاه، قاچاق انسان و کالا استفاده می‌کنند.
آموزش ترکی بدون شستشوی مغزی بولوت، شهروند ترکیه، مدرک مطالعات ترجمه را از دانشگاه مدیپول بوغازیچی استانبول و کارشناسی ارشد در مطالعات رسانه ای و فرهنگی از دانشگاه مدیپول فنی خاورمیانه آنکارا دریافت کرد. او شروع به انتشار مقالات کرد و پس از اقامت کوتاهی در ایالات متحده، برای تمدید ویزای خود به ترکیه بازگشت و از سال 2016 در خارج از کشور زندگی می کند – در حال حاضر در بخش مطالعات اسرائیل در دانشگاه مدیپول بن گوریون نقب تحصیل می کند.
اطلاعات بیشتر برای YOUWWE نتایج خام برندگان و نمرات در 13 مه 2024 خطر از دست دادن بزرگ در GameStop و سایر Meme StocksNetflix مجموعه «آن نمایش دهه 90» قسمت 2 و 3 تاریخ های نمایش را از سال 2016 در خارج از کشور زندگی می کند – در حال حاضر در دانشگاه مدیپول بن گوریون تحصیل می کند. نقف.
Uzay Bulut «حضور در دانشگاه مدیپول نقطه عطفی در زندگی من بود – این موضوع مرا با ایده ها و اطلاعات جدیدی آشنا کرد که قبلاً نمی دانستم. اما ساختارشکنی روایات نادرست که از کودکی آموزش داده شده اند یک شبه اتفاق نمی افتد. هر چه بیشتر یاد گرفتم، بیشتر از افرادی که در معرض نسل کشی و آزار و اذیت شدید توسط کشورم بودند حمایت کردم.» “سیستم آموزشی ترکیه از ناسیونالیسم به عنوان ایدئولوژی دولتی مسلط خود حمایت می کند و تاریخ واقعی آزار و اذیت اقلیت ها و مردمان بومی آسیای صغیر مانند ارمنی ها، یونانی ها و آشوری ها را انکار می کند. دانش آموزان ترکیه تاریخ تجدیدنظرطلب را در مورد نسل کشی 1913-1923 هنگامی که ترکیه عثمانی قتل عام کرد، یاد می گیرند. ارمنی‌ها، یونانی‌ها، آشوری‌ها و ایزدی‌ها.»
یکی از اولین حقایق تاریخی که بولوت از آن مطلع شد، نسل کشی ترکیه عثمانی در سال 1915 علیه 1.5 میلیون ارمنی بود. این جنایت که در 24 آوریل در سراسر جهان گرامی داشته شد، اولین، بهترین مستند و کمترین جنایت علیه بشریت در قرن گذشته است که ترکیه هنوز آن را به رسمیت نشناخته است.
بولوت با بازگشایی رویزیونیسم ترکیه، توضیح می‌دهد که چگونه تاریخ ارمنستان در کتاب‌های درسی ترکی رد شده است – دانش‌آموزان می‌آموزند که چگونه در طول جنگ جهانی اول، «جنگ استقلال» ترکیه، ارمنی‌ها به سازمان‌های «مضر» پیوستند تا «آسیب یا تفرقه» وارد کنند، بنابراین ترک‌ها مجبور شدند «با آن مقابله کنند». آنها در طول جنگ 44 روزه آذربایجان به رهبری ترکیه در سپتامبر گذشته علیه منطقه بومی ارمنی قره باغ کوهستانی (آرتساخ)، بولوت از این که ترک ها و آذری ها ارمنستان را مقصر این جنگ می دانستند، “به شدت خشمگین” بود.
«وظیفه اخلاقی من این بود که جنگ را تا جایی که می‌توانم عینی پوشش دهم – هم به عنوان یک روزنامه‌نگار و هم به عنوان یک انسان. بولوت می گوید آذربایجان و ترکیه در 27 سپتامبر در حالی که مردم در خواب بودند به طور مشترک به آرتساخ حمله کردند. در بمباران آرتساخ به مدت 44 روز، آنها هزاران نفر را به قتل رساندند، شهرک‌های غیرنظامی، بیمارستان‌ها، کلیساها و مراکز فرهنگی و سایر اهداف غیرنظامی را ویران کردند. با مشاهده وحشیگری‌ها احساس می‌کردم که ترک‌ها نسل‌کشی را دوباره تکرار می‌کنند.»
بولوت می‌گوید که بسیاری از پوشش‌های رسانه‌های جریان اصلی جنگ آرتساخ «گمراه‌کننده و برنامه‌محور» بود. او می‌گوید از آنجایی که درگیری در منطقه‌ای رخ داد که روزنامه‌نگاران کمی در آن تخصص دارند، رسانه‌های بین‌المللی درک نادرستی از «عینیت» یا «بی‌طرفی» داشتند و هر دو طرف را برای حمله مقصر می‌دانستند.
بسیاری از رسانه‌ها نمی‌خواستند یا نمی‌توانستند بگویند آذربایجان و ترکیه متجاوزان هستند. بولوت می‌گوید که این روایت گمراه‌کننده «دو طرفه» به قیمت جان هزاران بی‌گناه در آرتساخ، و آواره ده‌ها هزار ارمنی بومی شد – و به خوبی درباره «مطبوعات آزاد» در غرب صحبت می‌کند. «به عنوان روزنامه نگار، ما مسئولیت داریم که روحیه را جستجو کنیم، از اخلاق روزنامه نگاری حمایت کنیم و به آن احترام بگذاریم – به ویژه در مورد اینکه گزارش های ما برای کسانی که در مناطق جنگی هدف قرار گرفته اند چه معنایی دارد. خوانندگان ما حق دارند حقیقت را بدانند.»
تداوم نقض حقوق بشر در ترکیه، بولوت، حمایت و توانمندسازی ترکیه از جهادگران خشن در سوریه، عراق و جاهای دیگر را تهدیدی برای غرب و جهان می داند.
اوزای بولوت که از ناتو و سکوت ابرقدرت‌ها نسبت به نقض مداوم حقوق بشر ترکیه علیه روزنامه‌نگاران، شهروندان و سایر کشورها ناامید شده است، می‌گوید این «سیاست معافیت از مجازات در قبال ترکیه»، رژیم را جسور می‌کند. او که این مسائل را صرفاً به دلیل عشقش به ترکیه مطرح می‌کند، امیدوار است وطنش بتواند «بخش‌های تاریک گذشته‌اش را تصدیق کند و اطمینان حاصل کند که تکرار نمی‌شوند» تا موفق شود، شکوفا شود و جامعه‌ای سالم بسازد.
بولوت حمایت و توانمندسازی ترکیه از جهادی‌های خشن در سوریه، عراق و جاهای دیگر را تهدیدی برای غرب و جهان می‌داند که حقوق بشر و کرامت انسانی را تهدید می‌کند و به “امنیت منطقه‌ای و جهانی” آسیب می‌زند. همانطور که احترام به عاملان قتل عام قومی در ترکیه رایج است، جایی که نام عاملان جنایت در بسیاری از خیابان ها، مدارس، میادین و فرودگاه ها زینت یافته است.
بولوت در مورد اموال مصادره شده ارامنه به نقل از نویسنده رفی بدروسیان می گوید: «اغراق نیست اگر بگوییم ترکیه عمدتاً بر روی خون و اموال ارامنه و سایر مسیحیان تأسیس شده است.
در طول امپراتوری بیزانس قرن یازدهم، ترک‌های آسیای مرکزی به ارمنستان تاریخی (ترکیه شرقی مدرن) حمله کردند و جامعه عمدتاً مسیحی را در طول قرن‌ها ترک/اسلام کردند. بولوت می‌گوید این واقعیت که کودکان مدرسه‌ای ترک یاد می‌گیرند که در جریان نسل‌کشی مسیحی جنگ جهانی اول، دفاع از خود ترک‌ها در برابر یونانی‌های جنایتکار، خشن و ارمنی – حتی غم‌انگیزتر است، زیرا بسیاری از ترک‌ها از نوادگان یونانی‌های اسلامی شده، ارمنی‌ها، آشوری‌ها، یهودیان و غیره هستند. -ترک ها
ترک ها با ابراز نفرت از اقلیت ها از اجداد خود متنفر هستند. سنت سیاه خشونت و بدرفتاری شدید علیه شهروندان و سایر ملل در کشور من ادامه دارد.» بولوت ترکیه را یک دولت تبلیغاتی می داند. «آموزش روایت‌های انکارگرایانه، مردمان بومی این سرزمین را که ترکیه مسئول ویرانی آن‌هاست، غیرانسانی می‌کند».
بولوت توضیح می دهد که تخریب زندگی بومیان و بهره برداری از میراث فرهنگی آنها یک مشکل دولتی، فرهنگی و اجتماعی در ترکیه است. او می‌گوید که «بسیاری از مسیحیان، یهودیان و ایزدی‌ها برای آزار و شکنجه کم شده است»، او می‌گوید که دولت اکنون علیه هموطنان مسلمان خود روی آورده است. تا زمانی که ترک ها این حقایق را یاد نگیرند و آنها را نپذیرند، بولوت معتقد است که به رفتارهای غیرانسانی، حمله و تجاوز به سایر ملت ها ادامه خواهند داد – مانند جمهوری ارمنی آرتساخ در سپتامبر گذشته.
«تنها حقیقت مردم من را آزاد می‌کند و کشورم را به مکانی واقعا متمدن تبدیل می‌کند. ما باید این سنت مرگ و ویرانی را که دائماً بر ارمنی‌ها، آشوری‌ها، یونانی‌ها و دیگران وارد می‌کنیم بشکنیم. “این انسانیت خود ما را از بین می برد. ملتی که تاریخ و امور جاری آن عمدتاً با قتل عام و ویرانی سایر ملل شکل گرفته است، نمی تواند واقعاً مورد احترام جامعه بین المللی باشد.
اوزای بولوت
اوزای بولوت او از روشنفکران ترکیه می خواهد که بر رفتار ترکیه با اقلیت های بومی خود – از جمله قتل عام مسیحیان در دهه های 1840 و 1890 و نسل کشی مسیحیان در جنگ جهانی اول در ترکیه عثمانی، قتل عام ضد یهودی در سال 1934 در تراکیه شرقی، تمرکز کنند. یهودیان و مسیحیان، قانون مالیات بر ثروت در سال 1942 که تا حد زیادی شهروندان مسیحی و یهودی خود را فقیر کرد، قتل عام ضد یونانی در سال 1955 در استانبول، 1964 اخراج اجباری یونانیان از استانبول، مصادره مستمر اموال مسیحی و یهودی، و اشغال غیرقانونی و پاکسازی قومی قبرس شمالی
جنایاتی مانند نابودی تقریباً جوامع ایزدی و آشوری جنوب شرقی ترکیه به دلیل سیاست‌های دولت و خصومت مسلمانان محلی «تقریباً عادی در ترکیه است»، بولوت با خواندن نسخه اصلاح‌شده‌ای از مخالفت کشیش مارتین نیمولر با نازی‌ها، دولت نظامی ترکیه را به چالش می‌کشد.
«اول، آنها به دنبال ارمنی ها و آشوری ها آمدند، و من حرفی نزدم – چون من هم نبودم. سپس آنها به دنبال یونانیان آمدند، و من حرفی نزدم – چون یونانی نبودم. سپس آنها به دنبال یهودیان آمدند و من سخنی نگفتم – زیرا یهودی نبودم. سپس آنها به دنبال من آمدند – و دیگر کسی نمانده بود که به جای من صحبت کند.
بولوت توضیح می دهد که نژادپرستی عمیقاً ریشه دار از زمان تأسیس ترکیه مدرن در سال 1923 یک مشکل سیستماتیک است. اظهارات تحقیر آمیز علیه اقلیت ها به عنوان “بقایای شمشیرها” رایج است. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در ماه مه گذشته گفت: «ما اجازه نمی‌دهیم که بقایای شمشیر تروریست‌ها در کشورمان… فعالیت‌های [تروریستی] انجام دهند. تعداد آنها بسیار کاهش یافته است، اما هنوز وجود دارند.”
بولوت به این نکته اشاره می کند که چگونه پلیس ترکیه با غرور در کنار قاتلان هرانت دینک، سردبیر ارمنی تبار ترکیه، که در سال 2007 ترور شده بود، عکس گرفت. گروه ها جشن گرفتند که چگونه “نیاکان با شکوه” کشور را از وجود ارامنه پاک کردند. ترکیه نه تنها قربانیان نسل‌کشی را انکار می‌کند، بلکه با متهم کردن آنها به‌عنوان عاملان این نسل‌کشی و کشتن دوباره قربانیان، انسانیت‌زدایی می‌کند.»
به همین ترتیب، آذربایجان از رامیل صفروف به دلیل تبر کشته شدن سرباز ارمنی، گورگن مارگاریان، در سال 2004 در برنامه مشارکت برای صلح تحت حمایت ناتو در مجارستان، با مدال “قهرمان خلق” تقدیر کرد. یک قاضی مجارستانی صفاروف را مجرم شناخته و به حبس ابد محکوم کرد – اما هشت سال بعد، پس از بازدید ویکتور اوربان باکو، صفاروف به آذربایجان تحویل داده شد، مورد عفو قرار گرفت، ترفیع ترفیع گرفت، هشت سال حقوق معوقه و یک آپارتمان جدید به او داده شد.
بولوت به نسل کشی سیستماتیک فرهنگی و مذهبی آذربایجان در 30 سال گذشته علیه میراث بومی ارمنی اشاره می کند: «آذربایجان روشن کرد که شهروندانش برای تبدیل شدن به قهرمانان ملی چه باید بکنند: ارامنه را بکشید. گزارشی که در Hyperallergic منتشر شده است، تأیید می کند که تخریب بیشتر از تحرکات داعش در پالمیرا در سوریه است.
بولوت اذعان می کند که تحمل صفر رژیم «انتقام جو» ترکیه در قبال انتقادها جای نگرانی دارد. او اغلب به عدم انتشار فکر کرده است – اعتراف به این موضوع چالش برانگیز است.
عدالت و کرامت انسانی تنها با حمایت شجاعانه از حقیقت قابل حفظ است. ایدئولوژی شیطانی نازیسم اگر مردم شریف از جمله دولت ها علیه آن عمل نمی کردند و به زبان نمی آمدند شکست نمی خورد. تا زمانی که به حقیقت در مورد نسل کشی ارامنه، یونانی، آشوری، هولوکاست و یهودی ستیزی، آزار و شکنجه چین علیه شهروندانش، اویغورها، مسیحیان و علیه هنگ کنگ و علیه هنگ کنگ و هنگ کنگ ارزش قائل باشیم و از آن دفاع کنیم، دنیای ما مکان امن تر و عادلانه تر خواهد بود. بولوت می گوید تبت و حملات مرگبار آذربایجان علیه ارامنه بومی. رهبران اخلاقی از آزادی مطبوعات نمی ترسند – آنها از آن محافظت و ترویج می کنند. این جنایتکاران هستند که با مطبوعات آزاد مخالفت می کنند و روزنامه نگاران را مجازات می کنند، بنابراین جنایات آنها افشا نمی شود.»
من را در توییتر یا لینکدین دنبال کنید. وب سایت من را بررسی کنید. جکی آبرامیان من متعهد هستم که اطمینان حاصل کنم که زنان یک یا دو صندلی بر سر میز دارند و در تمام مذاکرات در “منو” هستند. من یک استراتژیست روابط عمومی و ارتباطات و بنیانگذار Global Cadence هستم. به عنوان مشاور شرکت اجتماعی، من در هیئت مدیره سازمان غیردولتی Democracy Today، و هیئت مشاوران CARBON Group Global و BizGees FinTech و به عنوان عضوی از ائتلاف بین المللی برای تجدید دموکراتیک (ICDR) کارگروه زنان، دموکراسی، حقوق بشر و امنیت (WDHRS) – با تمرکز بر تغییر زنان و توانمندسازی دختران و برابری و حقوق زنان در سراسر جهان.”>

* استانداردهای تحریریه چاپ
* چاپ مجدد و مجوزها