کلاس یوس

بازدیدکنندگان انسان از مریخ به جایی نیاز دارند تا در برابر تشعشعات، نوسانات دما و طوفان‌های گرد و غباری که این سیاره را آزار می‌دهند، پناه بگیرند.

اگر این سیاره چیزی شبیه زمین یا ماه باشد، ممکن است لوله‌های گدازه‌ای و زیرسطحی بزرگی داشته باشد که می‌توانند پناهگاه‌ها را در خود جای دهند. بخش‌های فروریخته لوله‌های گدازه‌ای که دریچه نور نامیده می‌شوند، می‌توانند دسترسی به این پناهگاه‌های زیرزمینی را فراهم کنند.

آیا این سوراخ در مریخ به یک غار زیرزمینی بزرگتر منتهی می‌شود؟

این تصویر توسط دوربین آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE) در مدارگرد شناسایی مریخ ناسا (MRO) گرفته شده است.گودال تنها چند متر عرض دارد و در منطقه «ارسیا مونز» مریخ قرار دارد.

این تصاویر از گودالی در نزدیکی ارسیا مونز چندین سال پیش گرفته‌ شده ‌است. تصویر سمت چپ ابتدا ثبت شد و دانشمندان فکر کردند که شاید به یک لوله گدازه یا غار منتهی شود. سپس، تصویر سمت راست، که یک دیوار جانبی را نشان می دهد، گرفته‌ شد. دیوار کناری می‌تواند نشان دهد که لوله یا غاری وجود ندارد.

آرسیا مونز یکی از سه آتشفشان خاموش گروه سه آتشفشانی «کوه تارسیس» است.منطقه تارسیس یک دشت آتشفشانی وسیع است که هزاران کیلومتر عرض دارد. این بخش در مقایسه با بقیه سطح مریخ، مرتفع است و به‌طور متوسط حدود 10 کیلومتر از ارتفاع متوسط سیاره فاصله دارد.

این تصویر رنگی از سطح مریخ با داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ ایجاد شده است و خط سه آتشفشان تارسیس است.

بدیهی است که این منطقه در گذشته از نظر آتشفشانی فعال بوده است و ویژگی‌هایی مانند گودال، نتیجه مستقیم فعالیت‌های آتشفشانی باستانی است.

چندین گودال در منطقه ارسیا مونز ممکن است دریچه‌های نوری فروریخته یا منافذی به داخل لوله‌های گدازه زیرزمینی باشند. با این‌حال، عدم اطمینان زیادی وجود دارد.

تصویر یکی از آنها، دیواره جانبی روشنی را نشان می‌دهد که می‌تواند فقط یک گودال استوانه‌ای باشد. بنابراین سوراخ در تصویر نشان داده‌ شده‌، می‌تواند تنها یک گودال یا شفت باشد و نه ورودی غار یا لوله گدازه‌.

مریخ
این چهار تصویر متوالی نحوه شکل‌گیری دهانه‌های گودال را نشان می‌دهد. با فوران و ته‌نشین شدن‌ آتشفشان‌ها، شکاف‌هایی ایجاد می‌شود. آنها به آرامی به سمت بالا می‌روند و سنگ‌های سطح شروع به ریزش در آنها می‌کنند. در نهایت، شکاف مهاجرت به سمت بالا به سطح می‌رسد و سقف غار را ایجاد می‌کند. روی زمین، گیاهان در نهایت دهانه را تصاحب می‌کنند. اما در مریخ، تقریباً مانند قبل، باقی می‌مانند.

در زمین، این سوراخ‌ها در آتشفشان‌های هاوایی یافت می‌شوند، و ما آنها را دهانه گودال می‌نامیم. آنها به غارهای طولانی یا لوله‌های گدازه متصل نمی شوند. بلکه نتیجه یک فروپاشی هستند که بسیار عمیق‌تر در زیر زمین اتفاق افتاده‌ است.

درمورد چگونگی کاوش در این غارهای قمری و لوله‌های گدازه، ایده‌های زیادی وجود دارد. از جمله؛ طرح‌های مفهومی برای روبات‌های قادر به کاوش در این مناطق.

شاید در ماه، فضانوردان بتوانند در زیستگاه‌های بادی داخل این لوله‌ها پناه بگیرند، جایی که از نوسانات دما، تشعشعات و ریزشهاب‌سنگ‌ها محافظت می‌شوند.

اما چگونگی آن در مریخ یک سوال دیگر است. دلیلی وجود ندارد که لوله‌های گدازه در مریخ وجود نداشته باشند. درواقع، گرانش مریخ بسیار ضعیف‌تر از گرانش زمین است و این ویژگی باید لوله‌های بسیار بزرگ‌تری را در سطح ایجاد کند.

مریخ
منظره فوق العاده خورشید از دهانه چاله Mare Tranquillitatis که صخره‌ها را در کفی صاف نشان می‌دهد.

یک گودال در آتشفشان مریخ، «کوه طاووس»، به‌طور ویژه جذاب است. مشخص است که نوعی فضای خالی در زیر گودال وجود دارد، اما تعیین ماهیت گودال دشوار است.

آیا این گودال یک لوله گدازه است؟ اگر اینطور باشد، بیشتر لوله‌های روی زمین در مقابل آن کوتاه‌ترند.

لوله‌های گدازه مریخ هنوز راز باقی مانده‌اند. دانشمندان شواهد مورفولوژیکی زیادی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد آنها فراوان هستند.

اما در علم، شما نمی‌توانید فرض کنید که آنها وجود دارند، حتی اگر به‌نظر برسد که وجود دارند. بنابراین ما به یک مأموریت روباتیک نیاز داریم تا ابتدا آنها را کشف کنیم.

source

توسط elmikhabari.ir