در دنیای پرشتاب و رقابتی بازی‌های ویدیویی، انتخاب پردازنده مناسب می‌تواند تأثیر بسزایی بر تجربه گیمینگ کاربران داشته باشد. با پیشرفت فناوری و افزایش نیازهای سخت‌افزاری بازی‌ها، سوالات متعددی در مورد عملکرد پردازنده‌ها و به ویژه تعداد هستههای آن‌ها مطرح می‌شود.
آیا واقعاً تعداد بیشتر هسته‌ها به معنای عملکرد بهتر در بازی‌هاست؟ یا اینکه عوامل دیگری نیز در این زمینه نقش دارند؟ در این مقاله ویجیاتو، به بررسی تأثیر تعداد هستههای پردازنده بر عملکرد بازی‌ها خواهیم پرداخت و به تحلیل مزایا و معایب پردازنده‌های مختلف از منظر نسل و سازنده آن‌ها خواهیم پرداخت.
پردازنده‌ها از کجا آمده‌اند؟
تاریخچه پردازنده‌های مرکزی (CPU) به دوران ابتدایی رایانه‌ها برمی‌گردد، زمانی که این پردازنده‌ها تنها با یک هسته طراحی می‌شدند. اما با پیشرفت فناوری و افزایش نیاز به پردازش‌های پیچیده‌تر، شرکت‌های بزرگ مانند اینتل (Intel) و ای‌ام‌دی (AMD) به تولید پردازنده‌های چند هسته‌ای روی آوردند. هر هسته در واقع یک پردازنده مستقل است که می‌تواند به طور همزمان وظایف مختلفی را انجام دهد.
پردازنده‌های چند هسته‌ای به دلیل توانایی پردازش همزمان چندین رشته (Thread) از کارایی بالاتری برخوردارند. رشته‌ها مجموعه‌ای از دستورها هستند که توسط پردازنده اجرا می‌شوند و سیستم‌عامل مسئول مدیریت این رشته‌هاست. این مدیریت به پردازنده اجازه می‌دهد تا به طور مؤثری منابع را تخصیص دهد و عملکرد سیستم‌عامل و نرم‌افزارها را بهبود بخشد.
به این ترتیب، پردازنده‌های چند هسته‌ای می‌توانند به طور همزمان چندین رشته را پردازش کنند و به این ترتیب بهره‌وری کلی سیستم را افزایش دهند. در نتیجه، هر رشته به یک هسته از پردازنده مربوط می‌شود و این ساختار به پردازنده‌ها این امکان را می‌دهد که به طور مؤثری به نیازهای پیچیده کاربران پاسخ دهند.
رابطه بازی و پردازنده
هسته‌ها در پردازنده‌ها به طور مداوم در اجرای برنامه‌ها مشارکت دارند و به کمک یکدیگر در پردازش داده‌ها سهیم می‌شوند. به طور کلی، تعداد بیشتر هسته‌ها می‌تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد بازی‌ها، مرورگرها و برنامه‌های مختلف داشته باشد. در مقابل، با وجود هستههای کمتر، برنامه‌ها مجبورند برای دسترسی به منابع پردازنده رقابت کنند که این امر می‌تواند منجر به کاهش سرعت و کارایی سیستم شود.
پردازنده‌های چند هسته‌ای قادرند پردازش را در چندین رشته تقسیم کنند، که این ویژگی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به طور همزمان چندین وظیفه را انجام دهند. با این حال، برخی نرم‌افزارها ممکن است استفاده از هستههای کمتر با سرعت بالاتر را به هستههای بیشتر ترجیح دهند.
به عنوان مثال، در دنیای بازی‌های ویدیویی، اجرای بازی‌ها با بیش از ۲ هسته معمولاً به خوبی انجام می‌شود، اما برای بهینه‌ترین تجربه، خرید پردازنده‌هایی با حداقل ۴ هسته به عنوان یک انتخاب مقرون به صرفه و کارآمد توصیه می‌شود. این تعداد هسته می‌تواند تعادل مناسبی بین عملکرد و هزینه فراهم کند و تجربه گیمینگ بهتری را برای کاربران به ارمغان آورد.
پردازنده‌های مناسب برای تجربه بازی‌ها معمولاً در بازه ۴ تا ۸ هسته بهترین گزینه برای خرید به شمار می‌روند. در حالی که شرکت‌های ای‌ام‌دی و اینتل پردازنده‌هایی با بیش از ۸ هسته تولید می‌کنند، این افزایش تعداد هسته‌ها به طور مستقیم تأثیر قابل توجهی بر عملکرد بازی‌ها ندارد.
با این حال، ویژگی‌هایی مانند سرعت اورکلاک بالاتر و هستههای سریع‌تر این پردازنده‌ها می‌تواند به اجرای روان‌تر و بهینه‌تر بازی‌ها کمک کند. بنابراین، انتخاب پردازنده‌ای با تعداد هسته مناسب و قابلیت‌های اورکلاک می‌تواند تجربه گیمینگ بهتری را برای کاربران فراهم آورد.
هسته‌ها هیچ و همه‌چیز
بدیهی است که تعداد بیشتر هستههای پردازنده به معنای سرعت بهتر است؛ اما درباره بازی‌ها چندان اهمیتی ندارد. توجه به همه‌چیز قبل از خرید پردازنده با در نظر گرفتن ملاک‌های مهم به شما در تصمیم‌گیری یک پردازنده کمک می‌کند. انتخاب پردازنده‌ها در روند دیگر قطعات تاثیرگذارند.
به طور کلی تعداد هستههای بیشتر در اجرای بازی‌ها و نرم‌افرم تاثیر بهتری می‌گذارند. این در حالی است که با هستههای کمتر، برنامه‌ها به اجبار بر سر منابع پردازنده مبارزه می‌کنند که سرعت پردازنده را کاهش می‌دهد. با این حال پردازنده‌هایی با بیش از ۸ هسته برای بازی‌ها ارزش خرید ندارند.
هسته‌ها با پردازش رشته‌ها، فعالیت بیشتری را در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر می‌کنند. به عبارتی تعداد هسته‌ها در عملکرد نرم‌افزارها تاثیر می‌گذارند. بازی‌ها استفاده از هستههای کمتر را به سرعت بالاتر ترجیح می‌دهند. برای همین پردازنده‌هایی با ۴ تا ۸ هسته بهترین انتخاب برای خرید هستند.
source