حتی می‌توانم به جرات بگویم که تماشا فیلم برای بار دوم حتی بهتر از بار اول بوده است! واقعیت این است که داستان کلی فیلم کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینی است و مشخصا سازندگان فیلم به‌خوبی از این موضوع آگاه هستند، اما فیلم لحظات خوب خودش را دارد و نمی‌خواهد چیزی را خراب کند؛ بلکه می‌خواهد کسانی‌که برای تماشای فیلم آمده‌اند سرگرم کند و این کار را هم به بهترین شکل انجام می‌دهد. اولین نکته حضور شخصیت ولورین است که شاید سوال اصلی بسیاری این باشد که ترکیب این دو شخصیت چگونه از آب در آمده است.

نکته مثبت فیلم جایی است که فیلم قرار نیست میراث فیلم Logan را نابود کند؛ درست است که در ابتدا فیلم با آن شوخی می‌شود، اما این شوخی در قالب شخصیت ددپول است و نباید از چنین شخصیتی انتظار مراعات کردن داشته باشیم. اگر قرار باشد این شخصیت کنترل شود، پس فرق طرفدار با مدیران دیزنی در اینجا چیست؟ پس رایان رینولدز آزادی عمل کاملی در این مورد دارد و این آزادی هم به‌خوبی باعث شده است تا شخصیت ددپول با هرکسی که می‌تواند شوخی کند و این چیزی است که من بیننده از ددپول انتظار دارم.

اما در مورد ولورین داستان متفاوت است و بدون شک نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم این شخصیت مانند ددپول مرتبا شوخی کند و جوک بگوید. سازندگان با انتخاب بدترین نسخه ولورین که انتخاب درستی برای اتفاقات فیلم است، توانسته‌اند تعادل خوبی بین شخصیت جدی ولورین و شخصیت دلقک مانند ددپول ایجاد کنند و همین موضوع باعث شده است تا شاهد ترکیبی غیر عادی اما جذاب باشیم. صد البته ولورین در برخی از صحنه‌های شوخی شرکت می‌کند که باتوجه‌به شخصیت جدی آن منطقی است، اما در برخی از صحنه‌ها می‌توان گفت که سازندگان می‌توانستند بهتر عمل کنند و از ساخت چنین بخش‌هایی خودداری کنند.