1

ویروس آنفلوآنزای پرندگان H5N1 با بیماری‌زایی بالا (HPAI H5N1) همچنان خطر پایینی برای عموم مردم محسوب می‌شود. کارشناسان بهداشت عمومی ایالات متحده معتقدند که درمان‌ها و واکسن‌های موجود، به همراه آن‌هایی که در دست توسعه هستند، می‌توانند از بروز بیماری‌های شدید جلوگیری کنند.

با این حال، مؤسسه ملی بهداشت (NIH) به طور مداوم این ویروس را از نزدیک رصد کرده و تغییرات احتمالی آن را ارزیابی می‌کند.

در مقاله‌ای که در مجله پزشکی New England منتشر شده است، دکتر جین ام. ماراتزو و دکتر مایکل جی. آیسون از مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی (NIAID)، بر اهمیت ایجاد تعادل بین هوشیاری و حفظ شرایط عادی در مورد HPAI H5N1 تأکید کرده‌اند.

این کارشناسان اظهار داشتند: «مردم باید بین افزایش هوشیاری و ادامه فعالیت‌های روزمره با توجه به HPAI H5N1 تعادلی بیابند.»

گسترش جهانی ویروس آنفلوآنزای پرندگان

از سال ۱۹۹۶، ویروس HPAI H5N1 در حداقل ۲۳ کشور گردش کرده است. تا اواخر ۲۰۲۱، این ویروس از اروپا به آمریکای شمالی گسترش یافت و پرندگان وحشی و مزارع طیور را آلوده کرد.

در سال ۲۰۲۲، این ویروس در آمریکای جنوبی موجب تلفات سنگینی در پرندگان و پستانداران دریایی شد. به شکل نگران‌کننده‌ای، در مارس ۲۰۲۴، دانشمندان وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) HPAI H5N1 را در گاوهای شیری شناسایی کردند که به گله‌هایی در ۱۶ ایالت گسترش یافت. طی ۳۰ روز گذشته، این ویروس در گله‌های شیری سه ایالت ایالات متحده شناسایی شده است.

ابتلاهای انسانی همچنان نادر اما نگران‌کننده

در سال ۲۰۲۴، ۶۶ مورد تأیید شده و ۷ مورد احتمالی در ایالات متحده گزارش شد، به همراه یک مورد در کانادا. این موارد با دو نوع ویروس مرتبط بودند: یکی که در پرندگان (D1.1) و دیگری که در گاوهای شیری (B3.13) گردش می‌کرد.

راهکارهای کلیدی برای کنترل شیوع ویروس آنفلوآنزا

دکتر ماراتزو و دکتر آیسون چهار استراتژی اساسی برای مدیریت شیوع کنونی HPAI H5N1 مطرح کرده‌اند:

۱. تقویت همکاری میان رشته‌ها

کنترل مؤثر نیازمند همکاری به‌موقع میان کارشناسان در زمینه‌های پزشکی انسانی، دامپزشکی، بهداشت عمومی، مراقبت‌های بهداشتی و ایمنی شغلی است.
ایجاد اعتماد در جامعه و اطمینان از مراجعه افراد برای درمان علائمی مانند التهاب ملتحمه چشم نیز بسیار حیاتی است. خوشبختانه، بیشتر موارد در ایالات متحده خفیف بوده و بدون درمان بهبود یافته‌اند.

۲. تقویت نظارت بر بیماری

مورد بیمار کانادایی مبتلا به HPAI H5N1 که دچار نارسایی تنفسی شد، نشان‌دهنده ضرورت نظارت دقیق بر بیماری است. جهش‌های ژنتیکی در ویروس این بیمار، نیاز به تعیین توالی کامل ژنوم نمونه‌های ویروسی را برجسته می‌کند.
این داده‌ها باید به سرعت به اشتراک گذاشته شوند تا تغییرات ویروسی که ممکن است خطر انتقال انسان به انسان را افزایش دهد، شناسایی شوند.
کارشناسان تأکید می‌کنند که «بدون اطلاعاتی درباره زمان و مکان جمع‌آوری نمونه‌ها، داده‌ها نمی‌توانند از نظر فیلوژنتیکی با توالی‌های گزارش‌شده دیگر مرتبط شوند.»

۳. پیشرفت در اقدامات پزشکی

توسعه و آزمایش واکسن‌ها و درمان‌ها همچنان حیاتی است. خوشبختانه، کاندیداهای واکسن موجود به طور مؤثری انواع در گردش ویروس را خنثی می‌کنند و داروهای ضدویروسی در کاهش انتقال و شدت بیماری امیدبخش بوده‌اند.

۴. کاهش تماس با ویروس آنفلوآنزا

کاهش تماس با ویروس آنفلوآنزا برای محدود کردن شیوع آن و حفاظت از افراد، به‌ویژه کسانی که در معرض خطر بالاتری قرار دارند، ضروری است.
کشاورزان و افرادی که با طیور یا گاوها کار می‌کنند، بیشتر در معرض خطر هستند؛ زیرا ویروس می‌تواند از طریق حیوانات آلوده یا محیط آن‌ها منتقل شود.
برای ایمنی، این افراد باید دستورالعمل‌های CDC و USDA را دنبال کنند، از جمله استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) مانند دستکش، ماسک و لباس محافظ.

چالش‌های مداوم آنفلوآنزای پرندگان

چهار استراتژی مطرح‌شده توسط دکتر ماراتزو و دکتر آیسون هدف ارتقای درک ما از شیوع، تکامل و تأثیر ویروس H5N1 را دنبال می‌کنند.
با ادغام همکاری‌های قوی، نظارت مؤثر، پیشرفت‌های پزشکی و اقدامات پیشگیرانه، کارشناسان بهداشت عمومی امیدوارند این ویروس را کنترل کرده و به سؤالات کلیدی درباره رفتار آن پاسخ دهند.

هرچند HPAI H5N1 چالش‌های مداومی را ایجاد می‌کند، تلاش‌های جمعی دانشمندان، مقامات بهداشتی و جوامع، اطمینان می‌دهد که برای هرگونه تحول آتی آماده خواهیم بود.

این مطالعه در مجله پزشکی New England منتشر شده است.