کلاس یوس

دانشمندان می‌گویند مصرف نوشیدنی‌های دارای قند ممکن است بر افزایش احتمال مرگ ما اثر بگذارد. در تحقیقی که به‌تازگی انجام شده، محققان دریافته‌اند نوشیدنی‌های قندی با 2 میلیون و 200 هزار مورد جدید ابتلا به دیابت و یک‌میلیون و 100 هزار مورد جدید ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی در طول سال ارتباط دارند.

به‌ گزارش سی‌ان‌ان، در پژوهش جدیدی که دکتر «داریوش مظفریان»، متخصص ایرانی-آمریکایی قلب و مدیر مؤسسه غذا و داروی دانشگاه تافتس، و تیمش روی داده‌های جهانی پیرامون مصرف نوشیدنی‌های قندی انجام داده‌اند، مشخص شده است این نوشیدنی‌ها سالانه موجب مرگ بیش از 330 هزار نفر بر اثر دیابت و بیماری‌های قلبی-عروقی می‌شوند.

این مسئله به‌ویژه در آمریکای لاتین و حوزه کارائیب مشهود است. در این مناطق بیشترین ارتباط میان نوشیدنی‌های قندی و بیماری‌های قلبی عروقی دیده می‌شود. در منطقه آفریقای جنوب صحرا، نیز بیشترین موارد دیابت نوع 2 از این نوشیدنی‌ها مشاهده شده است.

اثر زیان‌بار نوشیدنی‌های قندی بر سلامتی

در توضیح دقیق‌تر باید گفت در آمریکای لاتین و کارائیب، نوشیدنی‌های قندی با حدود 24 درصد از موارد جدید ابتلا به دیابت نوع 2 در سال 2020 پیوند داشتند. در آفریقای جنوب صحرا، نوشیدنی‌های قندی احتمالاً مسئول بیش از 21 درصد موارد جدید ابتلا به دیابت و بیش از 11 درصد موارد جدید ابتلا به بیماری‌های قلبی بودند. در کلمبیا هم 48 درصد موارد جدید ابتلا به دیابت و در مکزیک تقریباً یک‌سوم تمام موارد جدید ابتلا به دیابت به نوشیدنی‌های دارای شکر ارتباط داشتند.

البته باتوجه‌به اینکه محققان در این پژوهش نتوانستند گروهی کنترلی داشته باشند که رفتار آن را آزمایش یا تغییر دهند، یافته‌هایشان اثبات‌کننده تأثیر علت‌و‌معمولی نوشیدنی‌های قندی و دیابت یا بیماری‌های قلبی-عروقی نیست. اما آنها تخمین‌هایشان درباره این اثرگذاری را ارائه کرده‌اند.

در این پژوهش، داده‌های ارزشمندی از 184 کشور جهان گردآوری شد اما سطح درآمد افراد و افزایش ریسک ابتلا به دیابت و بیماری‌های قلبی-عروقی در برخی گروه‌های قومی در نظر گرفته نشده است.

نوشیدنی‌های قندی معمولاً با ارائه «کالریِ خالی» شناخته می‌شوند؛ کالری که هیچ فایده غذایی ندارد. این نوشیدنی‌ها همچنین منبع کربوهیدرات‌هایی هستند که سریع عمل می‌کنند و وارد جریان خون می‌شوند و قند خون را به‌سرعت بالا می‌برند.

نتایج پژوهش حاضر در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

source

توسط elmikhabari.ir