1

پرندگان، مشابه انسان‌ها، روابط پیچیده‌ای را تجربه می‌کنند که شامل طلاق نیز می‌شود. برخی از گونه‌ها برای تمام عمر به یک شریک وفادار می‌مانند، در حالی که برخی دیگر پس از تنها یک فصل تولید مثل، شریک خود را تغییر می‌دهند.

یک مطالعه‌ی اخیر نور جدیدی بر این الگوها می‌اندازد و نیروهای تکاملی که رفتار پرندگان را شکل می‌دهند، آشکار می‌سازد.

این مطالعه به‌سرپرستی فریگ اسپیلمن از دانشگاه مک‌کواری، با همکاری دانشمندان هلند، بریتانیا و سیشل‌ها انجام شد.

یافته‌ها، دیدگاه‌های جالبی در مورد این‌که چرا پرندگان با هم می‌مانند یا طلاق می‌گیرند، ارائه می‌دهند.

مزایای تغییر شریک

برای بسیاری از گونه‌های پرندگان، ماندن با همان شریک برای مدت طولانی معمولاً منجر به نتایج بهتر در تولید مثل می‌شود.

وقتی که شرکای جفت با هم کار می‌کنند و با رفتار یکدیگر آشنا می‌شوند، می‌توانند به‌طور مؤثرتر جوجه‌های خود را پرورش دهند. این همکاری شانس بقا و رشد جوجه‌ها را افزایش می‌دهد.

با این حال، تغییر شریک یا “طلاق” گاهی می‌تواند مزایای خاصی داشته باشد. یک شریک جدید ممکن است کیفیت بالاتری داشته باشد، به این معنی که سالم‌تر، قوی‌تر یا بهتر در پرورش جوجه‌ها باشد.

علاوه بر این، شریک جدید ممکن است دسترسی به محل آشیانه بهتری فراهم کند، که احتمال بقا و موفقیت تولید مثل را بیشتر می‌کند.

طلاق در پرندگان تک‌همسر

تعجب‌آور است که طلاق در گونه‌های پرندگان اجتماعی تک‌همسر بسیار شایع است. این پدیده در بیش از 90 درصد از این گونه‌ها رخ می‌دهد.

در برخی موارد، طلاق می‌تواند منجر به موفقیت بهتر در تولید مثل یا حتی طول عمر بیشتر برای پرندگان involved شود.

دانشمندان در حال مطالعه این جدایی‌ها هستند تا بفهمند چه عواملی آن‌ها را به‌وجود می‌آورد و چگونه بر استراتژی‌های بقا و تولید مثل پرندگان تأثیر می‌گذارد.

تمرکز بر روی بلبل‌های سیشل

این مطالعه از داده‌های 24 ساله جمع‌آوری‌شده بر روی بلبل‌های سیشل (Acrocephalus sechellensis) استفاده کرده است، که یک گونه پرنده آوازخوان کوچک است که در جزایر استوایی یافت می‌شود.

این پرندگان برای تحقیق مناسب هستند زیرا به ندرت مهاجرت می‌کنند و بنابراین، می‌توان آن‌ها را در طول زندگی‌شان به‌راحتی نظارت کرد. متوسط عمر آن‌ها 5.5 سال است که به محققان اجازه می‌دهد داده‌های دقیق‌تری از روابط و عادات تولید مثل آن‌ها جمع‌آوری کنند.

تحقیقات نشان داد که طلاق در این بلبل‌ها تحت تأثیر چندین عامل قرار دارد، از جمله تعداد تخم‌هایی که یک جفت تولید می‌کند، مدت زمانی که با هم بوده‌اند و سن نر.

جفت‌هایی که تخم‌های کمتری تولید کرده بودند، بیشتر احتمال داشت که در فصل تولید مثل بعدی از هم جدا شوند، که نشان می‌دهد موفقیت تولید مثل نقش مهمی در پایداری روابط ایفا می‌کند.

سن نر نیز مهم بود و نرهای میانه‌سال (حدود 6 تا 7 ساله) پایین‌ترین نرخ طلاق را داشتند. در مقابل، نرهای جوان‌تر و مسن‌تر بیشتر در معرض تجربه جدایی بودند.

نرخ پایین طلاق در بلبل‌ها

جالب است که طلاق در این گونه نسبتاً نادر بود و تنها در 14 درصد از جفت‌ها رخ داد. این نرخ بسیار کمتر از 69 درصد جفت‌هایی است که به دلیل مرگ یکی از طرفین (بیوه‌گری) پایان می‌یابد.

محققان بر این باورند که رقابت شدید برای محل‌های محدود تولید مثل باعث کاهش نرخ طلاق می‌شود، زیرا یافتن یک شریک جدید یا فرصت تولید مثل در محیط آن‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه فشارهای محیطی و دینامیک‌های اجتماعی احتمال طلاق را در گونه‌های پرندگان تحت تأثیر قرار می‌دهند.

پیامدهای طلاق در پرندگان

طلاق در پرندگان گاهی می‌تواند منجر به فرصت‌های بهتر، مانند یافتن یک شریک با کیفیت بالاتر یا محل آشیانه بهتر شود. با این حال، این امر همچنین خطرات قابل توجهی به‌همراه دارد.

برای ماده‌ها، از دست دادن موقعیت تولید مثل پس از جدایی می‌تواند به‌ویژه مضر باشد. این ماده‌ها بیشتر احتمال دارد با چالش‌هایی مواجه شوند، مانند کاهش دسترسی به منابع، که شانس بقای آن‌ها را کاهش می‌دهد.

مطالعه نشان داد که در کوتاه‌مدت، پرندگان مطلقه بهبود قابل توجهی در تناسب اندام خود نشان ندادند، مانند افزایش موفقیت تولید مثل یا بهبود نرخ بقا. در بلندمدت، اثرات حتی نگران‌کننده‌تر بود، به‌ویژه برای ماده‌هایی که از نقش تولید مثل خود کنار گذاشته شده بودند.

این ماده‌ها اغلب برای بازپس‌گیری موقعیت خود مشکل داشتند، که منجر به پیامدهای منفی برای بقا و موفقیت تولید مثل آن‌ها شد.

درس‌هایی از روابط پرندگان

این تحقیق از دانشگاه مک‌کواری پیچیدگی و ظرافت روابط پرندگان را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که زندگی اجتماعی آن‌ها بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که پیشتر تصور می‌شد.

این مطالعه فرضیه‌ای را که روابط پرندگان ساده یا تنها بر اساس غریزه است، به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که پرندگان استراتژی‌های مختلفی برای انطباق با محیط خود اتخاذ می‌کنند.

با مطالعه این دینامیک‌ها، دانشمندان به دیدگاه‌های ارزشمندی در مورد نحوه مقابله پرندگان با چالش‌هایی مانند یافتن شریک، پرورش نسل و بقا در طبیعت دست می‌یابند. این رفتارها نور بر استراتژی‌های تکاملی پرندگان برای به حداکثر رساندن موفقیت آن‌ها می‌افکند.

تحقیقات آینده بر این تمرکز خواهد داشت که آیا طلاق در پرندگان یک انتخاب عمدی است که برای بهبود بقا و تولید مثل انجام می‌شود یا تنها پاسخی به شرایط محیطی دشوار است.

در هر صورت، زندگی عشقی پرندگان نشان می‌دهد که پیچیده‌تر و جذاب‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد.

این مطالعه در مجله “Ecology Letters” منتشر شده است.