در این مقاله قصد داریم به نقد و بررسی عنوان Sniper Elite Resistance، ساخته جدید Rebellion بپردازیم. با گیمفا همراه باشید.

بازی Sniper Elite Resistance توسط فروشگاه Game Paradise برای بررسی در اختیار گیمفا قرار گرفت

مجموعه بازی‌های Sniper Elite، یکی از جذاب‌ترین و منحصربه‌فردترین تجربه‌ها در ژانر تیراندازی تاکتیکی محسوب می‌شوند. این سری با تمرکز بر شلیک‌های بلندمُدت، استتار و برنامه‌ریزی دقیق، بازیکنان را به قلب رویدادهای تاریخی، به‌ویژه جنگ جهانی دوم می‌برد. اما آنچه این مجموعه را از دیگر بازی‌های تیراندازی متمایز می‌کند، بیشتر مکانیک‌های شناخته شده نسبتا عمیق، سیستم شلیک واقع‌گرایانه و مخصوصاً ویژگی X-Ray Kill Cam است که با نمایش جزئیات آسیب‌های وارده به اندام‌های دشمن، لحظات هیجان‌انگیزی خلق می‌کند. اما آیا عنوان جدید از این سری تحت نام Resistance می‌تواند به اثری جذاب تبدیل شود و فراتر از نسخه‌های قبلی برود؟

داستان‌ عناوین مختلف این مجموعه همانطور که گفتیم، در واقع متمرکز بر جنگ‌جهانی دوم هستند. باز هم‌ آلمان نازی، پیدا کردن اسناد محرمانه، ترور افراد شاخص و البته همکاری با انقلابیون برای بازپس‌گیری کشور. ما همیشه شاهد چنین چیزی هستیم و نسخه جدید نیز از این قاعده مستثنی‌ نیست. داستان بازی همزمان با Sniper Elite 5، اما این بار در فرانسه روایت می‌شود؛ جایی که شخصیت اصلی ما، هری هاکر، به داد انقلابیون فرانسه رسیده و قرار است به آن‌ها کمک کند تا بتوانند در مقابل ارتش نازی بایستند. داستان بازی همان کلیشه همیشگی است و حقیقتا هیچ حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد. شخصیت اصلی بازی، یعنی هری هاکر، که از نسخه سوم این مجموعه کماکان در نقش‌های فرعی حضور داشته، اکنون به عنوان شخصیت اصلی خودنمایی می‌کند. هری برخلاف کارکتر همیشگی این مجموعه، یعنی کارل فیربرن، که شخصیتی جدی و مستحکم داشت، فردی شوخ‌طبع است که خیلی سریع در همان دقایق ابتدایی بازی، با دیالوگ و لحن تمسخرآمیز خود تفاوتش را اعلام می‌کند.

Sniper Elite Resistance از حیث داستانی پیروی مکتب نیاکان خودش است. هیچ بهبودی در کار نیست و ما هنوز شاهد آن کلیشه همیشگی هستیم. با این حال، اگر انتظارات خودمان را هم بسیار پایین آورده و طرز نگاه پایین دستانه‌ای داشته باشیم، همچنان نمی‌توانیم از این عیب‌های بزرگ چشم‌پوشی کنیم. سازندگان حتی علاقه ندارند مقداری موضوعات را جدی و متفاوت‌تر نشان دهند.

به حدی این نسخه از آثار پیشین، به ویژه نسخه پنجم، تبعیت کرده است که شما هرگز احساس نمی‌کنید در حال تجربه یک بازی جدید از این سری هستید. میمیک صورت و انیمیشن‌های نسل هفتمی شخصیت‌های بازی عملا بی‌روح‌ترین سکانس‌های ممکن را خلق می‌کنند، به گونه‌ای که کات‌سین‌های بازی و نحوه کارگردانی‌آن‌ها این سوال را در ذهن شما ایجاد می‌کند که آیا واقعا در نسل نهم قرار داریم؟ چهره‌ شخصیت‌ها اعم از کاراکترهای انقلابی که در این مسیر همچون روح حضور داشته یا دشمنان و حتی شخصیت‌اصلی بازی هیچ حرفی برای گفتن ندارند. حضور آن‌ها هرچند بر روی کاغذ پر جنب و جوش بنظر می‌رسد، اما در عمل شکست می‌خورند. بازی به طور کلی از بی‌روح‌ترین شخصیت‌های ممکن تشکیل شده و داستان آن نیز از این کلیشه‌ای‌تر نمی‌توانست باشد. هیچ‌چیز جدیدی نیست که بخواهد این نسخه از نظر داستانی توجه شما را به خود جلب کند بلکه قرار است یک نامیدی تمام عیار باشد. صرفا همان داستان اما این‌بار در فرانسه!

جای تعجب دارد که اثری با قیمت پنجاه دلاری خود حتی نتوانسته یک تغییر نسبتاً مهم به نسبت عنوان پیشین خود ایجاد کند؛ از رابط کاربری بازی گرفته تا هرآنچه فکرش را بکنید، بدون هیچ تغییری از نسخه پنجم به Resistance آمده‌اند. گیم‌پلی بازی همانطور که همیشه بوده، بیشتر بر پایه مخفی‌کاری بنا شده و البته که شما در چگونگی اتمام ماموریت خود آزاد هستید تا پیروی سبک خودتان باشید؛  اگر قصد دارید به مانند روح به پایگاه دشمن نفوذ یا قهرمانانه به دل دشمن بزنید، شما در این امر آزاد هستید. شما می‌توانید با چند راه محدود اما متفاوت اهداف خود را از بین ببرید. باتوجه به شخصی‌سازی سلاح‌های بازی، چنین آزادی عملی زیبا‌تر بنظر می‌رسد. شما می‌توانید سلاح مورد نظرتان را براساس سبک بازی خود ارتقا دهید که لازمه این امر جست‌وجو در نقشه‌های نسبتا بزرگ بازی است.

یکی از مشکلات اصلی این مجموعه که به نظر سازندگان علاقه‌ای به رفع آن ندارند و با گذشت چندین نسخه هنوز یک معضل اساسی محسوب می‌شود، هوش‌مصنوعی است! هیچ تعادلی در آن وجود ندارد. هرچند آن‌ها از نظر بینایی به عقاب شباهت دارند اما از نظر ذهنی بسیار کند هستند. وقتی که دشمن در دوگانگی دیدن شما قرار دارد یا به اصطلاح متوجه چیزی عجیب شده، به طرزی عجیب دست‌ و پای خودش را گم کرده و از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌رود. به نظر می‌رسد سازندگان نمی‌دانند باید چگونه این مشکل را حل کنند. هیچ تعامل واقع‌‌گرایانه‌ای بین هوش مصنوعی‌های بازی وجود ندارد و همه چیز بسیار بی‌روح به چشم مخاطب جلوه می‌کند. واقعا عجیب است با گذشت چندین سال هوش مصنوعی‌ بازی نسبت به گذشته هیچ تغییر مثبتی نداشته است.

به طور کلی، Resistance با واژه تغییر یا تحول غریبه است و حتی انیمیشن‌های Melee Attack دقیقا از نسخه پیشین خود، یعنی Sniper Elite 5، قرض گرفته شده‌اند. ویژگی X-Ray Kill Cam نیز به همان منوال گذشته باقی مانده و هیچ تغییر به خصوصی در آن ایجاد نشده است. فضاسازی مطابق با جنگ‌جهانی و طراحی بصری بازی زیباست، به نحوی که معماری ساختمان‌ها این حس را در شما ایجاد می‌کند که در یک کشور جدید حضور دارید. البته باید به این نکته توجه داشت که محیط‌های بازی به دلیل ساعات کم گیم‌پلی در چند لوکیشن محدود روایت می‌شوند.

در Resistance  ما شاهد بخش جدیدی به نام پروپاگاندا هستیم که هدف آن‌ به چالش کشیدن مهارت‌های بازیکن است. شما می‌توانید با جست‌و‌جوی نقشه‌، پوستر‌هایی با همین نام پیدا کنید تا در این چالش‌ها و البته در نقش یکی از شخصیت‌های گروه مقاومت فرانسه به ایفای نقش بپردازید. چالش‌های بازی می‌توانند سرگرم کننده باشند و اگر در عناوین بعدی این مجموعه بیشتر مورد لطف قرر گیرند، نوید یک بخش مهم را می‌دهند. سوای از بخش پروپاگاندا، بخش Axis Invasion نیز در بازی حضور دارد. در این قسمت بازیکنان در نقش یک تک‌تیرانداز آلمانی در بخش داستانی دیگر بازیکنان حضور می‌یابند. در این حالت، بازیکن مهاجم علاوه‌بر حضور دشمنان (NPC)، با توجه به آزادی عملی که در اختیارشان قرار گرفته، یک چالش واقعی را برای دیگری ایجاد می‌کند.