1

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که بهبود امید به زندگی در سراسر اروپا از سال ۲۰۱۱ به بعد به طور قابل توجهی کاهش یافته است و انگلستان بیشترین کاهش سرعت را تجربه کرده است.

این پژوهش که توسط دانشگاه آنگلیای شرقی (UEA) انجام شده است، رژیم‌های غذایی نامناسب، کم‌تحرکی، چاقی و همه‌گیری کووید-۱۹ را به عنوان عوامل اصلی این تغییر شناسایی می‌کند.

کارشناسان هشدار می‌دهند که برخلاف روند گذشته که نسل‌های جدید طول عمر بیشتری از نسل‌های پیشین داشتند، اکنون بسیاری از مردم با احتمال مرگ زودهنگام مواجه هستند.

کاهش امید به زندگی

پروفسور نیک استیل از دانشکده پزشکی نوریچ در UEA گفت:

“پیشرفت‌های بهداشت عمومی و پزشکی در قرن بیستم باعث شد که امید به زندگی در اروپا سال به سال بهبود یابد، اما دیگر چنین نیست.”

بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۱، کاهش نرخ مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان‌ها به طور مداوم میانگین امید به زندگی را در سراسر قاره افزایش داد. اما این مطالعه نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹، این روند متوقف شد، زیرا عوامل خطر عمده‌ای مانند چاقی، فشار خون بالا و کلسترول بالا یا افزایش یافتند یا پیشرفتشان متوقف شد.

استیل توضیح داد: “ما دریافتیم که مرگ‌های ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی عامل اصلی کاهش روند بهبود امید به زندگی بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ بود. جای تعجب ندارد که همه‌گیری کووید-۱۹ نیز باعث کاهش امید به زندگی در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ شد.”

محققان تأکید می‌کنند که اگرچه درمان‌های بهتر برای کلسترول بالا و فشار خون کمک کرده است، اما این پیشرفت‌ها نتوانسته‌اند اثرات مخرب سبک زندگی ناسالم را جبران کنند.

از آنجایی که همه‌گیری کووید-۱۹ بیش از پیش بر کاهش طول عمر تأثیر گذاشته است، نگرانی‌ها در مورد کاهش سن مرگ‌ومیر افزایش یافته و کارشناسان خواستار اقدام قاطع دولت‌ها هستند.

سیاست‌های دولتی برای مقابله با خطرات سلامت

مطالعه روی ۱۹ کشور اروپایی نشان داد که انگلستان بیشترین کاهش در رشد امید به زندگی را پس از سال ۲۰۱۱ تجربه کرده است. این روند، هرچند با شدت کمتر، در سایر مناطق بریتانیا نیز مشاهده شد.

در مقابل، برخی کشورها مانند نروژ، ایسلند، سوئد، دانمارک و بلژیک توانستند مقاومت بیشتری از خود نشان دهند. این کشورها همچنین سیاست‌های قوی‌تری برای مقابله با عوامل خطرزا در سلامت عمومی داشتند و توانستند تهدیدهای اصلی مرتبط با بیماری‌های قلبی‌-عروقی را بهتر کنترل کنند.

استیل اظهار داشت: “در مقابل، انگلستان و سایر کشورهای بریتانیا پس از سال ۲۰۱۱ و همچنین در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ وضعیت بدتری داشتند و با خطرات بیشتری برای بیماری‌های قلبی و سرطان، از جمله رژیم‌های غذایی نامناسب، مواجه بودند.”

“این موضوع نشان می‌دهد که برای کاهش خطرات اصلی سلامت از جمله چاقی، رژیم غذایی ناسالم و کم‌تحرکی، سیاست‌های دولتی قوی‌تری مورد نیاز است تا سلامت عمومی در درازمدت بهبود یابد.”

آیا می‌توان امید به زندگی را بهبود بخشید؟

این مطالعه تأکید می‌کند که افزایش طول عمر همچنان ممکن است.

استیل توضیح داد: “امید به زندگی در بسیاری از کشورهای اروپایی همچنان در حال افزایش است، که نشان می‌دهد هنوز به یک سقف طبیعی برای طول عمر نرسیده‌ایم.”

وی افزود که با تمرکز بر پیشگیری از مرگ‌های زودرس، به ویژه در میان بزرگسالان جوان، امکان کاهش میزان مرگ‌ومیر وجود دارد.

جان نیوتن، دانشمند مرکز اروپایی محیط‌زیست و سلامت انسان در دانشگاه اکستر، گفت:

“این یافته‌ها جای نگرانی دارند، به ویژه در بریتانیا، اما هم‌زمان امیدواری‌هایی نیز وجود دارد.”

“باید نگران باشیم، زیرا بسیاری از کشورهای اروپایی، از جمله بریتانیا، پیشرفت کمی در این زمینه داشته‌اند. اما امیدوارکننده است که اگر بتوان به بهبود عوامل خطر اصلی ادامه داد، مقابله با بیماری‌های عمده مؤثر خواهد بود.”

نیاز فوری به اقدام

سارا پرایس، مدیر ملی بهداشت عمومی در NHS انگلستان، گفت که این یافته‌ها نشان‌دهنده نیاز به اقدامات قوی‌تر برای مقابله با بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان از ریشه‌های آن‌ها است.

او اظهار داشت: “کاهش سرعت در بهبود امید به زندگی، به ویژه به دلیل بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان، نشان‌دهنده نیاز فوری به اقدامات قوی‌تر برای مقابله با علل اصلی آن، یعنی رژیم غذایی نامناسب، کم‌تحرکی و چاقی است.”

اگرچه NHS برنامه‌های مدیریت وزن و غربالگری گسترده فشار خون را برای مهار این مشکلات ارائه می‌دهد، پرایس تأکید کرد که مداخله دولت برای مقابله با عوامل اجتماعی گسترده‌تری که باعث چاقی و سبک زندگی ناسالم می‌شوند، ضروری است.

او گفت: “ما نمی‌توانیم صرفاً با درمان، بحران چاقی را حل کنیم. باید ریشه‌های آن را مهار کنیم.”

معکوس کردن روند کاهش امید به زندگی

به طور کلی، این مطالعه نشان داد که اگرچه مردم اروپا برای چندین دهه از افزایش مداوم امید به زندگی برخوردار بودند، اما این روند اخیراً به دلیل رژیم‌های غذایی ناسالم، کمبود فعالیت بدنی و اثرات همه‌گیری کووید-۱۹ کند شده است.

به گفته محققان، معکوس کردن این روند به اقدامات قاطع بستگی دارد، از جمله ترویج سبک زندگی سالم‌تر و بهبود سیاست‌های مرتبط با سلامت عمومی.

به طور خلاصه، یک پاسخ هماهنگ در حوزه بهداشت عمومی که بر تغییر رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و مقابله با چاقی متمرکز باشد، می‌تواند به بازگرداندن روند صعودی امید به زندگی کمک کند. در غیر این صورت، نسل‌های جوان‌تر اروپا با خطر کاهش طول عمر نسبت به نسل‌های پیشین روبه‌رو خواهند شد.

این مطالعه در مجله The Lancet Public Health منتشر شده است.