بررسی داده‌های جدید پایگاه «Carbon Majors» نشان می‌دهد انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت، گاز، زغال‌سنگ و سیمان جهان در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل افزایش یافته است. این روند نگران‌کننده است، به‌ویژه با توجه به شواهد علمی گسترده‌ای که ارتباط مستقیم انتشار گازهای گلخانه‌ای با گرمایش جهانی را تأیید می‌کند.

براساس گزارش «TechSpot»، طبق این داده‌ها بیش از ۵۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای تنها به ۳۶ شرکت بزرگ آلاینده مربوط می‌شود که در این میان، شرکت‌های دولتی نقش قابل‌توجهی دارند. سال ۲۰۲۳ انتشار گازهای گلخانه‌ای در ۹۳ شرکت موجود در این پایگاه داده افزایش یافته که از این میان ۵۰ شرکت متعلق به سرمایه‌گذاران خصوصی بودند. اما شرکت‌های دولتی همچنان عامل اصلی این افزایش بوده‌اند. از فهرست ۲۰ شرکتی که بیشترین آلایندگی را داشته‌اند، ۱۶ شرکت دولتی هستند. در این میان، شرکت‌های چینی بیشترین سهم را داشتند و ۲۳ درصد کل انتشار جهانی گازهای CO₂ ناشی از سوخت‌های فسیلی و سیمان را به خود اختصاص دادند.

بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آلودگی‌های کربنی در جهان

طبق ادعای گزارش Carbon Majors، از نظر انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۲۳، 5 شرکت دولتی برتر شامل آرامکو عربستان، شرکت زغال‌سنگ هند، شرکت انرژی CHN چین، شرکت ملی نفت ایران (NIOC) و گروه جیننگ چین می‌شود که درمجموع ۱۷.۴ درصد انتشار جهانی CO₂ را بر عهده داشته‌اند. در مقابل، 5 شرکت خصوصی با بیشترین میزان انتشار شامل اکسان‌موبیل آمریکا، شورون آمریکا، شل بریتانیا، توتال‌انرجیز فرانسه و BP بریتانیا هستند که ۴.۹ درصد انتشار جهانی CO₂ به‌ پای آنها نوشته شده است.

صنعت سیمان یکی از بخش‌هایی بود که بیشترین افزایش انتشار را تجربه کرد. 4 مورد از 5 شرکتی که بیشترین افزایش نسبی در انتشار گازهای گلخانه‌ای را داشتند، تولیدکنندگان سیمان بودند که شامل Holcim Group ،Heidelberg Materials ،UltraTech Cement و CRH می‌شوند.

اگر آرامکو عربستان را کشور در نظر بگیریم، این شرکت چهارمین کشور تولیدکننده بزرگ CO₂ در جهان خواهد بود. همچنین، میزان انتشار اکسان‌موبیل تقریباً معادل کل انتشار گازهای گلخانه‌ای کشور آلمان است.

داده‌های Carbon Majors که از سال ۱۸۵۴ تا ۲۰۲۳ را پوشش می‌دهد، نشان می‌دهد ۶۷.۵ درصد انتشار CO₂ صنعتی ناشی از فعالیت ۱۸۰ شرکت و نهاد دولتی بوده است. آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) تأکید کرده هر پروژه جدید سوخت فسیلی که پس از سال ۲۰۲۱ آغاز شده باشد، با هدف به‌صفررساندن خالص آلودگی‌ها تا سال ۲۰۵۰ ناسازگار است.

برای دستیابی به هدف جلوگیری از افزایش دمای ۱.۵ درجه‌ای زمین، انتشار گازهای گلخانه‌ای باید تا سال ۲۰۳۰ حدود ۴۵ درصد کاهش یابد اما با نگاهی به افزایش مداوم آلودگی‌ها، چالش کاهش تغییرات اقلیمی همچنان بسیار دشوار باقی مانده است.

پایگاه داده Carbon Majors نقش مهمی در افزایش شفافیت و پاسخگویی اقلیمی در سطح جهانی داشته است. از این داده‌ها در پرونده‌های حقوقی و اقدامات نظارتی استفاده می‌شود، ازجمله در حمایت از قوانین صندوق‌های آب‌وهوایی در ایالت‌های ورمانت و نیویورک آمریکا. همچنین این داده‌ها برای اندازه‌گیری تأثیر شرکت‌های سوخت فسیلی در تشدید رویدادهای شدید آب‌وهوایی و طرح دعاوی حقوقی علیه مدیران این شرکت‌ها به‌ کار گرفته شده است.