این وسط هرکدام از کاراکترهای میو و زوئی، بسته به مراحل بازی قابلیت‌های مخصوصی دریافت می‌کنند؛ ویژگی که در ساخته قبلی فارس هم شاهد آن بودیم و این بار هم به شکلی بسیار خلاقانه پیاده شده است و از جنبه دیگری هم حائز اهمیت است؛ آن هم اینکه تنوع مهارت‌های دو کاراکتر، باعث می‌شود تا Split Fiction حداقل دو بار ارزش بازی داشته باشد و هر بار هم بتوانید تجربه‌ای متفاوت و جدید از آن کسب کنید.

یکی دیگر از نکات جالب بازی، تغییرات مداوم زاویه دوربین آن است؛ به طوریکه بازی در ابتدا به‌عنوان اثری با دوربین سوم‌شخص آغاز می‌شود ولی در جریان همان مراحل متنوعش، گاهی به اثری ساید اسکرولینگ تغییر زاویه می‌دهد یا حتی در بخش‌هایی، تجربه‌ای کاملا ایزومتریک می‌شود. به تمام این‌ها، باید انواع و اقسام پازل‌ها را هم اضافه کنیم که حل کردن آن‌ها با ترکیب مهارت کاراکترهای بازی حسابی لذت‌بخش و دوست‌داشتنی است.