تنگی واژن چیست و چه علائمی دارد؟

تنگی واژن نوعی اختلال عملکرد جنسی است که با انقباض غیرارادی عضلات اطراف دهانه واژن در هنگام تلاش برای دخول مشخص می‌شود. این انقباض می‌تواند در پاسخ به هر نوع دخولی، از جمله دخول انگشت، تامپون یا آلت تناسلی مردانه، رخ دهد.

علائم تنگی واژن عبارتند از:

  • درد یا سوزش در هنگام دخول
  • احساس انقباض یا سفتی در واژن
  • ترس یا اضطراب از دخول
  • عدم امکان استفاده از تامپون یا انجام معاینات لگنی
  • درد در هنگام رابطه جنسی
  • احساس سوزش یا خارش در ناحیه واژن
  • انقباض غیرارادی عضلات کف لگن در هنگام نزدیک شدن به دخول

انواع تنگی واژن

تنگی واژن به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود:

  1. تنگی واژن اولیه: در این نوع، زن از ابتدای شروع فعالیت جنسی با مشکل دخول مواجه بوده است.
  2. تنگی واژن ثانویه: در این نوع، زن قبلاً رابطه جنسی بدون مشکل داشته است، اما به دلایلی مانند تجربه زایمان، جراحی یا تروما، دچار تنگی واژن می‌شود.

علل تنگی واژن

علل تنگی واژن می‌تواند جسمی یا روانی باشد.

علل جسمی:

  • عفونت‌های واژن
  • آندومتریوز
  • ولوودینیا (درد مزمن در ناحیه ولو)
  • جراحی‌های لگنی
  • زایمان

علل روانی:

  • ترس از درد
  • اضطراب عملکرد جنسی
  • تجربیات منفی جنسی (مانند تجاوز یا سوء استفاده جنسی)
  • استرس و اضطراب عمومی
  • باورهای منفی در مورد رابطه جنسی

باورهای غلط رایج در مورد تنگی واژن

  • باور غلط: تنگی واژن یک بیماری جسمی است.

    • واقعیت: در بسیاری از موارد، تنگی واژن ریشه در عوامل روانی مانند ترس، اضطراب و یا تجربیات منفی جنسی دارد.

  • باور غلط: تنگی واژن قابل درمان نیست.

    • واقعیت: تنگی واژن قابل درمان است و روش‌های درمانی مختلفی برای آن وجود دارد.

  • باور غلط: تنگی واژن فقط در زنان جوان رخ می‌دهد.

    • واقعیت: تنگی واژن می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

  • باور غلط: تنگی واژن به دلیل عدم علاقه به رابطه جنسی است.

    • واقعیت: تنگی واژن یک اختلال عملکردی است و لزوماً به معنای عدم علاقه به رابطه جنسی نیست.

  • باور غلط: تنگی واژن با جراحی قابل درمان است.

    • واقعیت: جراحی معمولاً برای درمان تنگی واژن توصیه نمی‌شود و روش‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی کف لگن و روان‌درمانی مؤثرتر هستند.

  • باور غلط: تنگی واژن فقط در زنان متاهل رخ می‌دهد.

    • واقعیت: تنگی واژن می‌تواند در زنان مجرد نیز رخ دهد.

  • باور غلط: تنگی واژن به دلیل گناه یا تنبیه است.

    • واقعیت: تنگی واژن یک اختلال پزشکی است و هیچ ارتباطی با گناه یا تنبیه ندارد.

روش‌های درمان تنگی واژن

  • فیزیوتراپی کف لگن: تمرینات کف لگن به تقویت و کنترل عضلات اطراف واژن کمک می‌کند.
  • روان‌درمانی: روان‌درمانی به شناسایی و رفع عوامل روانی مؤثر در تنگی واژن کمک می‌کند.
  • استفاده از دیلاتورهای واژن: دیلاتورها ابزارهای مخروطی شکل هستند که به تدریج اندازه آن‌ها افزایش می‌یابد و به گشاد شدن واژن کمک می‌کنند.
  • دارو درمانی: در برخی موارد، داروهایی برای کاهش درد و اضطراب تجویز می‌شوند.
  • آموزش جنسی: آموزش جنسی به زوجین کمک می‌کند تا در مورد آناتومی جنسی، عملکرد جنسی و تکنیک‌های رابطه جنسی بدون درد اطلاعات کسب کنند.
  • بیوفیدبک: بیوفیدبک روشی است که به زنان کمک می‌کند تا آگاهی بیشتری از عضلات کف لگن خود پیدا کنند و کنترل آن‌ها را بهبود بخشند.

نکات مهم

  • مراجعه به متخصص زنان یا فیزیوتراپیست کف لگن برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است.
  • درمان تنگی واژن نیازمند صبر و پشتکار است.
  • حمایت عاطفی همسر یا شریک جنسی نقش مهمی در روند درمان دارد.
  • صحبت کردن با یک متخصص سلامت جنسی می‌تواند به شما در درک و مدیریت این وضعیت کمک کند.

نتیجه‌گیری

تنگی واژن یک اختلال قابل درمان است و با اطلاعات صحیح و درمان مناسب می‌توان بر آن غلبه کرد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید با این مشکل مواجه هستید، مراجعه به متخصص و دریافت کمک حرفه‌ای ضروری است. به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید و درمان‌های مؤثری برای کمک به شما در دسترس هستند.

source

توسط elmikhabari.ir