دانشمندان می‌گویند صدایی که از لرزش‌های ستارگان تولید می‌شود، می‌تواند به درک چگونگی شکل‌گیری کیهان کمک کند.

به گزارش تکراتو و به نقل از independent، بر اساس پژوهش‌های جدید، ستارگانی که شب‌ها در آسمان دیده می‌شوند، به طور مداوم دچار پدیده‌ای به نام زلزله‌ ستاره‌ای یا starquake می‌شوند؛ یعنی لرزش‌هایی درون ستاره که باعث نوسانات مداوم در میزان درخشش آن‌ها می‌شود.

دانشمندان می‌گویند این نوسانات را می‌توان به فرکانس‌هایی مشابه صدا یا موسیقی تبدیل کرد. این فرکانس‌ها اطلاعات ارزشمندی درباره سن، جرم و ساختار داخلی ستاره‌ها به ما می‌دهند.

به گفته پژوهشگران، همان‌طور که می‌توان از تغییرات زیر و بم یک قطعه موسیقی داستانی را دریافت، می‌توان از تغییرات فرکانسی این ستارگان نیز به تاریخچه و منشأ آن‌ها پی برد.

کلودیا ری‌یس از دانشگاه ملی استرالیا در این‌باره می‌گوید: زلزله‌های ستاره‌ای باعث چرخه‌ای دائمی از کم‌وزیاد شدن نور برخی ستاره‌ها می‌شود. با بررسی دقیق این نوسانات کوچک در درخشندگی، می‌توانیم به ریتم موسیقایی یک ستاره گوش دهیم.

او ادامه می‌دهد: این نوسانات مثل نت‌های موسیقی هستند؛ مشابه ارتعاش یک سیم یا صدای طبل که قابل تبدیل به فرکانس هستند. هر فرکانس اطلاعاتی در مورد اندازه، ساختار درونی و ترکیبات شیمیایی ستاره به ما می‌دهد.

در این مطالعه، پژوهشگران خوشه‌ای متشکل از ۲۷ ستاره را که در فاصله ۲۷۰۰ سال نوری از زمین قرار دارند، بررسی کردند.

این ستاره‌ها همگی خواهر و برادر محسوب می‌شوند؛ یعنی حدود چهار میلیارد سال پیش در یک ابر گازی متولد شده‌اند، ترکیب شیمیایی مشابهی دارند اما جرم آن‌ها با هم متفاوت است.

این ویژگی باعث می‌شود مقایسه آن‌ها برای دانشمندان آسان‌تر باشد. از طریق مقایسه جرم ستارگان می‌توان روند تکامل آن‌ها را بررسی کرد.

این پژوهش همچنین می‌تواند به درک بهتر ستاره‌های نزدیک‌تر از جمله خورشید خودمان کمک کند. خورشید نیز در گذشته در یک خوشه مشابه متولد شده و این یافته‌ها می‌تواند به پیش‌بینی مسیر تکامل آن در آینده کمک کند.

نتایج این تحقیق در مقاله‌ای با عنوان Acoustic modes in M67 cluster stars trace deepening convective envelopes در نشریه Nature منتشر شده است.