این مورد احتمالا مهم‌ترین مورد در این مقاله به‌شمار می‌رود. شخصیت‌های یک سریال تاثیرگذارترین المان یک سریال هستند که اگر از آن‌ها خوشتان نیاید، به احتمال زیاد تماشای سریال را ادامه نخواهید داد و اگر با آن‌ها ارتباط برقرار کنید و از آن‌ها خوشتان آید، ادامه سریال هم برای شما لذت‌بخش‌تر خواهد شد. این مورد را می‌توانیم از جنبه‌های متفاوتی زیر ذره‌بین ببریم. می‌توانیم به بررسی شخصیت‌های اصلی و مسیر تکامل آن‌ها بپردازیم، می‌توانیم شخصیت‌های منفی و فرعی داستان را بررسی کنیم یا می‌توانیم اخلاق منحصربه‌فرد شخصیت‌های اصلی را مورد بحث قرار دهیم.

از موارد کلی‌تر شروع می‌کنیم. شخصیت‌های حاضر در Parks and Recreation شخصیت‌های دوشت‌داشتنی‌تری هستند. این گزاره خیلی کلی تلقی می‌شود و اگر بخواهیم در آن ریز شویم باید به این نکته اشاره کنیم که شخصیت‌های Parks and Rec به راحتی یکدیگر را دوست دارند و از یکدیگر حمایت می‌کنند، ران سوانسون حتی اگر در ظاهر انسان بی‌احساس و محکمی به‌نظر می‌رسد ولی در باطن تک‌تک همکارانش را دوست دارد و این دوست‌داشتنی بودن به‌راحتی به مخاطب منتقل می‌شود.

موضوعی که در آفیس صادق نیست و برخی شخصیت‌ها به وضوع با یکدیگر دشمنی دارند. آنجلا از هیچکس خوشش نمی‌آید و کسی هم او را دوست ندارد؛ به غیر از دوایت. خود دوایت رابطه خوبی با سایرین ندارد؛ بااینکه همکارانش برای او بااهمیت هستند ولی رابطه دوستانه‌ای ندارند. زمانی‌که شخصیت‌ها دوستانه‌تر رفتار می‌کنند، مخاطبین هم در شوخی‌های آن‌ها بیشتر شریک می‌شوند. شاید به‌عنوان یک طرفدار آفیس شوخی‌های دوایت برای شما همتایی نداشته باشند ولی در یک نگاه کلی شخصیت‌های Parks and Rec برای مخاطب‌ها دوست‌داشتنی‌تر هستند و بهتر می‌توان با آن‌ها ارتباط برقرار کرد.

بااین‌حال آفیس در یک زمینه از شخصیت‌پردازی عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد. موضوعی که در بخش «بالای بالا، پایینِ پایین» هم به آن اشاره کردیم. آفیس می‌تواند در لحظاتی آزاردهنده و معذب‌کننده باشد و این موضوع را مدیون شخصیت‌هایش است. دوایت شروت به‌عنوان راس اصلی این لحظات Awkward بدون شک در تمام تاریخ سریال‌های تلویزیونی نمی‌تواند مانندی داشته باشد یا اگر داشته باشد احتمالا دوایت را بیشتر دوست خواهیم داشت. به‌همین‌دلیل گرگ دنیلز و تیمش تصمیم گرفتند مسیر آفیس را طی نکنند و چنین شخصیت‌هایی را در Parks and Rec نداشته باشند؛ چراکه خودشان هم می‌دانستند شخصیت دوایت تکرارشدنی نخواهد بود.

یکی دیگر از برتری‌های Parks and Rec را باید حضور شخصیت‌های خانم در راس داستان بدانیم. موضوعی که در مجموعه‌های کمدی خیلی کم دیده می‌شود و سازندگان سریال‌های کمدی این ریسک را نمی‌پذیرند که شخصیت‌های خانم شخصیت‌های اصلی آثارشان باشند. بااین‌حال شخصیت‌های لزلی نوپ و ان پرکینز به‌عنوان شخصیت‌های اصلی خانم در این سریال به مراتب نقش‌های بسیار پررنگ‌تری از شخصیت‌های اصلی خانم در آفیس برعهده دارند. ریسکی که گرگ دنیلز و تیمش به جان خریدند و نتیجه مثبت آن را هم دیدند.