تریلرها و فیلم‌های جنگی از آن دسته از آثاری هستند که هیچگاه از مد نخواهند افتاد اما بخاطر تکرار پی‌درپی‌شان دچار نوعی ملال در مخاطب خواهند شد، چراکه مضامین و الگوها بدون تغییر چشمگیری تکرار می‌شوند. اما این فیلم برای اینکه از دام کلیشه بودن خود را رها کند، به‌دنبال ایده‌های تازه‌ می‌گردد و دست به ترکیب ژانر می‌زند تا مخاطب را بهتر تحت تاثیر قرار دهد. مه جنگ از ژانر جنگی نیز بهره می‌گیرد و به‌نوعی وارد ابعاد تازه‌ای از اتفاقات جنگ جهانی دوم می‌شود، تمهیدی که هم عاقلانه است و هم جذاب.

تاکنون فیلم‌های جنگی تکراری بسیاری در سینما ساخته شده‌اند، آثاری که یا براساس واقعیت هستند و یا مسائل کلیشه‌ای جنگ را به‌تصویر می‌کشند اما مه جنگ دست روی نقطه‌ی کمتر پرداخت‌شده‌ای قرار می‌دهد، قسمتی از تاریخ جنگ جهانی دوم که منحصربفرد و بکر است ولی فیلمساز بعد از انتخاب این ایده کم‌کاری می‌کند و همه چیز را به هدر می‌دهد. شاید همه چیز در این فیلم قابل پیش‌بینی به‌نظر برسد اما احتمالا مسیر جدیدی را برای فیلم‌های ژانر جنگ باز خواهد کرد. با اینحال بدون شک فیلم مه جنگ ارزش یکبار دیدن را دارد البته برای کسانی که به تریلرها و آثار مربوط به جنگ جهانی دوم علاقه‌مند هستند.

در ادامه داستان فیلم لو می‌رود