در میان پایتخت خودروسازی جهان، جزیره‌ای آرام و بدون خودرو وجود دارد که خانه‌ی ‏‏۶۰۰ نفر، ۶۰۰ اسب و سبک زندگی‌ای است که انگار از روزگاران قدیم به جا مانده است. ‏ایالت میشیگان آمریکا که زادگاه شرکت‌هایی مانند فورد، جنرال موتورز و کرایسلر است، ‏اغلب به‌عنوان «پایتخت خودروسازی جهان» نامیده می‌شود. اما در ساحل شمالی این ایالت ‏در دریاچه هیوران، جزیره‌ای آرام و دیدنی وجود دارد که قرن‌هاست مسافران را به خود ‏جذب کرده و تقریباً از زمان اختراع خودروها، ورود آن‌ها را ممنوع کرده است.‏

جزیره مکیناک (‏Mackinac Island‏)، جزیره‌ای به مساحت ۳.۸ کیلومتر مربع که ۶۰۰ ‏ساکن دائمی دارد، هیچ وسیله نقلیه موتوری در آن وجود ندارد و تنها بزرگراهی در ایالات ‏متحده را در خود جای داده که رانندگی با خودرو در آن مجاز نیست. حتی استفاده از ‏چرخ‌دستی‌های گلف هم در خیابان‌های این جزیره ممنوع است، بنابراین اگر بوق یا جیغی ‏شنیدید، به احتمال زیاد متعلق به غازها یا جغدهای جزیره است.‏

Credit: Getty Images

چرا در اینجا خبری از خودرو نیست؟

طبق روایت‌های محلی، در سال ۱۸۹۸ زمانی که یک خودرو صدای بلندی از خود تولید کرد ‏و اسب‌های اطراف را ترساند، مقامات روستا استفاده از موتورهای احتراقی را ممنوع کردند ‏و این ممنوعیت دو سال بعد به سراسر جزیره گسترش یافت. از آن زمان، ساکنان این جزیره ‏به این سبک آرام و سنتی زندگی پایبند مانده‌اند.‏

بیش از یک قرن بعد، حدود ۶۰۰ اسب هنوز چرخ زندگی را در اینجا می‌چرخانند، چه در ‏سرمای زمستان و چه در هجوم گردشگران تابستانی زمانی که حدود ۱.۲ میلیون نفر سوار بر ‏کشتی‌ها از مکیناوسیتی یا سنت اگنس در شبه‌جزیره بالایی میشیگان به این روستا (که آن هم ‏مکیناک آیلند نام دارد) در بخش جنوبی جزیره می‌آیند. در اینجا بازدیدکنندگان به خرید شیرینی ‏فاج معروف جزیره، گشت و گذار در ۷۰ مایل مسیر پیاده‌روی و شنیدن صدای سم اسب‌ها در ‏خیابان‌های سنگ‌فرش شده مشغول می‌شوند و لذت می‌برند.‏

صدها سال پیش، جوامع بومی از موقعیت راهبردی جزیره در تلاقی دریاچه‌های هیوران و ‏میشیگان برای ماهیگیری و شکار استفاده می‌کردند. آن‌ها صخره‌های آهکی و جنگل‌های ‏سرسبز این جزیره را به لاک‌پشتی عظیم که از آب بیرون آمده تشبیه کردند و نام آن را ‏‏«میشیلیمکیناک» گذاشتند، که در زبان آنیشینابه‌موین به معنای «محل لاک‌پشت بزرگ» ‏است.‏

نیروهای بریتانیایی نام آن را کوتاه کردند و در سال ۱۷۸۰ دژی دفاعی در این جزیره ‏ساختند. امروز، بازدیدکنندگان هنوز می‌توانند مفسران با لباس‌های تاریخی را دنبال کنند، ‏شلیک توپ را تجربه کنند و محل اقامت افسران را در قدیمی‌ترین ساختمان ایالت میشیگان ‏ببینند. اما بیش از ۲۰۰ سال پس از آنکه ایالات متحده در پی جنگ ۱۸۱۲ کنترل مکیناک را ‏به دست گرفت، ریشه‌های بومی آن همچنان باقی است.‏

Credit: Getty Images

اریک همنوی، عضو جامعه آنیشینابه و کسی که نقش مهمی در احیای تاریخ بومی در جزیره ‏داشته می‌گوید: «جزیره مکیناک یکی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین مکان‌ها در تاریخ و فرهنگ ‏آنیشینابه است.» او اضافه می‌کند: «مردم آنیشینابه از دیرباز در تنگه‌ها و آبراه‌های ‏اتصال‌دهنده دریاچه هیوران و میشیگان حضور داشته‌اند، بعضی‌ها می‌گویند از زمان‌های ازلی ‏و ما هنوز هم در سرزمین نیاکانمان در تنگه‌ها حضور داریم. این آبراه‌ها شاهراه‌های اصلی ‏غرب میانه آمریکا بودند و همچنان هستند.»‏

همنوی همچنین اشاره می‌کند که تعداد زیادی از محل‌های تدفین بومیان در جزیره کشف شده‌اند ‏که برخی از آن‌ها حدود سه هزار سال قدمت دارند. او می‌گوید: «جزیره مکیناک یکی از ‏مقدس‌ترین مکان‌های ما در دریاچه‌های بزرگ است.»‏
تا اواخر قرن نوزدهم، جزیره مکیناک به مکانی برای خانواده‌های ثروتمند صنعتی از ‏شیکاگو، دیترویت و سایر نقاط پررونق غرب میانه تبدیل شده بود؛ کسانی که در تابستان‌ها ‏برای استراحت در آب‌های بکر این جزیره به آنجا می‌آمدند.‏

هتل گرند مکیناک، با قدمت ۱۳۸ سال، اتاق‌هایی دارد که هرکدام به‌صورت جداگانه طراحی ‏شده‌اند و ادعا می‌کند طولانی‌ترین ایوان جهان را داراست. این هتل یکی از آخرین هتل‌های ‏فعال دوران طلایی صنعت آمریکا محسوب می‌شود.‏

در واقع، این جزیره کوچک پُر از شگفتی است. ۸۰ درصد از مساحت جزیره مکیناک در ‏قالب پارک ایالتی مکیناک حفاظت شده است؛ جایی که بازدیدکنندگان می‌توانند در جنگل‌های ‏کهن‌سال قدم بزنند، ستون‌های عظیم آهکی را تحسین کنند و با پای پیاده، دوچرخه یا ‏کالسکه‌های اسبی به دیدن یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های جزیره یعنی «قوس راک» با ‏عرض ۵۰ فوت بروند.‏

Credit: Mackinac Island Tourism Bureau

در نقاط دیگر، محلی‌ها پیشنهاد می‌کنند که از تنها روستای جزیره به سمت شمال حرکت کنید ‏و مسیر ۸.۵ مایلی اطراف جزیره را طی کنید؛ مسیری که قبلاً بزرگراه بوده و اکنون به ‏مسیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تبدیل شده است و چشم‌اندازهایی از پل معلق مکیناک به ‏طول پنج مایل، سواحل سنگریزه‌ای دنج و جنگل‌های آرام را در اختیار شما می‌گذارد.‏
گذشته از اسب‌ها، ۱۵۰۰ دوچرخه کرایه‌ای موجود در جزیره، وسیله اصلی رفت‌وآمد ساکنان ‏و بازدیدکنندگان است؛ شیوه‌ای از حمل‌ونقل که نشان می‌دهد مردم مکیناک ترجیح می‌دهند با ‏ریتمی متفاوت از سایر نقاط کشور حرکت کنند. ‏

ده‌ها درخت یاس بنفش که در خیابان‌های روستا پراکنده شده‌اند، در آستانه‌ی جشنواره محبوب ‏یاس بنفش جزیره که ده روز در ماه ژوئن برگزار می‌شود، شروع به شکوفه دادن می‌کنند. ‏علاقه‌مندان به تماشای ستارگان به فورت هولمز، بلندترین نقطه جزیره،‌ یا به کافه کاپولا بار ‏در هتل گرند می‌روند تا بدون هیچ مانعی آسمان شب میشیگان شمالی را تماشا کنند. اما برای ‏بیشتر بازدیدکنندگان که پس از یک روز دوچرخه‌سواری دور جزیره خسته و خوشحال‌اند، ‏هیچ چیز بهتر از خوردن یک بستنی یا یک تکه فاج در کنار منظره‌ی مارینا (بندر قایق‌های ‏تفریحی) نیست.‏

source

توسط elmikhabari