وقتی برای اولین بار صدای آشنای چارلی کاکس را در دقایق ابتدایی Clair Obscure: Expedition 33 شنیدم، ناخودآگاه پرتاب شدم به روزهایی که با اشتیاق سریال Daredevil را دنبال می‌کردم؛ لحن خونسرد، عمیق و پر رمز و راز بودن صدا و البته نگاه‌های معنادار. انگار ‌که من فقط یک بازی را تجربه نمی‌کردم، بلکه وارد دنیایی شدم که صدا و روایت با هم یکی شده بودند. بازی Expedition 33 از همان دست بازی‌هاست که مخاطب را یاد دوران طلایی نوآوری در دنیای گیم می‌اندازد؛ از همان جنس بازی‌هایی که انگار چیز تازه و جسورانه‌ای در آن‌ها پیدا می‌کردیم، درست مثل صداپیشه‌ا‌ش!

بازی اکسپدیشن ۳۳ با یک انفجار شروع می‌شود اما سکوت‌های مرگبار زیادی را هم به مخاطبش تحمیل می‌کند. Clair Obscure: Expedition 33 ما را به دنیایی می‌بر که به جای فروپاشی فیزیکی، دنیا از درون تحلیل می‌رود؛ جهانی که در آن، هر سال یکی از اعضای گروه اصلی به ‌دست موجودی به نام Painter نه صرفا کشته، بلکه از تاریخ پاک می‌شود؛ جوری که انگار هیچ‌وقت وجود نداشته است. ایده این بازی ساده، اما به شکل هولناکی تکان‌دهنده است و خیلی زود جای خود را در ذهن مخاطب باز می‌کند. به طوری که بازی از همان ابتدا نشان می‌دهد که با یک اثر صرفا اکشن یا فانتزی روبرو نیستیم. شخصیت اصلی یا فرانک، با صداپیشگی تاثیرگذار چارلی کاکس معرفی می‌کند. صدای شخصیت‌ اصلی دقیقا همان حس سرگردانی، ترس و امید را منتقل می‌کند که در هسته اصلی بازی قرار دارد. اکسپدیشن درباره نبردی بی‌پایان است که برای حفظ هویت، خاطره و معنا کردن «بودن» در جریان است.

داستان بازی با الهام از حال‌وهوای Belle Époque یا دوران طلایی اروپا نوشته شده است. از جمله بازی‌هایی که از این فضاسازی استفاده می‌کنند، Lies of P و بازی‌های مستقل مثل 80Days هستند. فضاسازی Epedition 33 نه صرفا از جهت زیبایی‌شناسی، بلکه از لحاظ روایت‌سازی در خدمت داستان کار می‌کند. بازی سعی می‌کند تا چهره زیرپوستی دوران طلایی اروپا را در شکوه و ظرافت هنری نشان دهد و در این بین، کمی هم تم دارک به آن اضافه کند. هنر در این بازی نه تنها الهام‌بخش مردم است، بلکه بخشی از پروسه نابودی آن‌هاست. شخصیت منفی بازی یا Paintress در این جهان، نمادی از هنرمندانی‌ است که با خلاقیت خود، مرز خلق یک اثر و نابودی کلی را از هم تشخیص نمی‌دهند. پیچیدگی‌ها وتضادهای شخصیتی در کنار دیالوگ‌هایی که بین شخصیت‌ها رد و بدل می‌شود، باعث می‌شود تا روشن یا تاریک بودن دنیای Expedition 33 برای مخاطب همواره ملموس نباشد.

بازی Expedition 33 از آن دست عناوینی است که از داستان صرفا به عنوان بهانه‌ای برای گوش دادن و جلو بردن تجربه استفاده نمی‌کند، بلکه با فضاسازی شاعرانه،‌ روایت چندلایه و صداگذاری‌های منحصر به فرد، کاری فراتر را انجام می‌دهد. صداگذاری شخصیت‌های اصلی و به طور خاص چارلی کاکس، اتفاقی فراتر از یک اجرای صوتی است و مثل زنجیری عمل می‌کند که روایت و داستان را به هم پیوند می‌زند.

بازی Clair Obscure: Expedition 33 از همان نمایش‌های اول سعی می‌کرد تا خودش را چیزی فراتر از اکشن‌های مدرن رایج نشان دهد. بازی عناصر استراتژیک، لحظات حساس تصمیم‌گیری و UI جذاب و پویا را با هم ترکیب کرده تا فضایی خلق کند که از نظر فنی درگیرکننده باشد و از نظر احساسی بتواند شما را جذب خود کند. سیستم مبارزات بازی نوبتی اما هوشمندانه و با ریتمی سینماتیک اجرا می‌شود. بازیکن‌ها برخلاف خیلی از عناوین نقش‌آفرینی شرقی، درگیر منوهای کند معمول نیستند و باید همواره بین حمله، دفاع و استفاده از قابلیت‌های ویژه تصمیم بگیرند. بازی طوری طراحی شده تا یک بستر هایبریدی و دائما در حال تغییر داشته باشد.

سیستم بازی بر اساس یک منبع قدرت شکل گرفته که جوهر یا Ink نام دارد. با استفاده از جوهر، شما در واقع باید از تهدید دائمی جهان بازی استفاده کنید تا تاریکی‌ها و پلیدی‌ها را از بین ببرید. هر یک از نبردهای بازی حس برنامه‌ریزی زیاد و محاسبات پیش از حمله را دارد و این موضوع باعث شده تا حس استاتیک از بازی گرفته شود و مبارزات در داینامیک‌ترین حالت ممکن دنبال شوند.

فراتر از سیستم مبارزات که انصافا هر چقدر تعریف‌اش را بکنیم کم است، Expedition 33 در تصمیم‌گیری‌ها، انتخاب مسیرها و طراحی دشمنان به شدت جذاب و منحصر به فرد است. درگیری‌های فیزیکی در بازی، هم یک حس فیزیکی و هم یک حس روانی را به شما تزریق می‌کنند و در خدمت داستان،‌ کنترل کردن شرایط کاری است که باید بتوانید در طول گیم‌پلی هم آن را انجام دهید. در مجموع باید گفت که با خروج از قالب سنتی مبارزات JRPGها، بازی موفق شده تا سیستم مبارزات نوبتی را از نظر فنی و احساسی به یکی از بهترین نمونه‌های بازار تبدیل کند. هنری که بازی در روایت کردن دارد،‌ باورنکردنی است و مرز فوق‌العاده باریکی را بین هنر و خشونت می‌کشد تا مجبور باشید همزمان از تاکتیک و غریزه برای حفظ تعادل استفاده کنید. این دوگانگی سیستم، تا مدت‌ها تجربه بازی را در ذهن شما نگه خواهد داشت.

تجربه دیداری بازی، چیزی است که در مواجهه اول بیش از داستان و گیم‌پلی بازی به واقعیت وفادار است. Expedition 33 درست مثل ایده اصلی بازی، شبیه به یک نقاشی زنده است. طرحی ملموس که با شما از دوران Belle Epoque صحبت می‌کند و طرح‌ها چه از نظر طراحی لباس، ساختمان‌ها و نورپردازی و افکت‌های فانتزی، در لیگ دیگری قرار دارند. پالت رنگی تیره و تار بازی باعث شده تا حس یک کابوس از بازی به شما منتقل شود و گرمای رنگ قرمز و سرد محو داخل محیط، فضایی آرام از یک دنیای نقاشی‌شده در حالی فروپاشی را می‌سازد.

تاثیر دنیاسازی اکسپدیشن ۳۳ با شنیدن موسیقی و دیالوگ‌ها دوچندان می‌شود. بازی برای زمینه‌سازی برای ساخت حس و انتقال فرم‌های مختلفی از مفاهیم، خودش را بیش از پیش درگیر روایت می‌کند. بازی تریکبی از قطعات ارکسترال کلاسیک است که با ملودی‌های مدرن تلفیق شده و یک فضای رویاگون و در عین حال دلهره‌آور را می‌سازند. سازهای زهیبا نوسانات خود، حس اظطراب درونی شخصیت‌ها را منتقل می‌کنند و بازی هم در لحظاتی که تراژیک می‌شود، موسیقی پا به پای آن حرکت می‌کند. سازنده‌های بازی هیچ چیزی را صرفا برای زیبایی در قسمتی از بازی نگذاشته‌اند و همواره برای کارکردی دراماتیک یا روایی آن را در خدمت می‌گیرند.

یکی از مهم‌ترین مهره‌های بازی برای انتقال احساسات انسانی، صداپیشه‌ها هستند. از آخرین باری که یک بازی ویدیویی سعی کرده بود تا از بازیگران سینما و تلویزیون زیادی برای یک بازی ویدیویی استفاده کند سال‌ها می‌گذرد. حالا بازی اکسپدیشن ۳۳، این کار را فوق‌العاده و بدون ادعا انجام می‌دهد. در این بین، صداپیشگی چارلی کاکس آن مهره کلیدی و انسانی برای روایت شاهکار بازی است و همیشه یادآور محو شدن دنیایی است که ما آخرین شاهد آن هستیم.

 lair Obscure: Expedition 33 از آن دست بازی‌هایی است که دل‌تان نمی‌آید با بازی دیگری در سبک خود مقایسه‌اش کنید. بازی که از نظر بصری به هر لحاظ متفاوت به نظر می‌رسد و جهانی دارد که هرچقدر بیشتر در جهان آن فرو بروید، بیشتر با جلوه‌های اثری روبرو می‌شوید که کاری را فراتر از دنیای ویدیوگیم انجام می‌دهد. ازی مرز بین بازی، هنر و روایت را در هم می‌شکند و گیم‌پلی درگیرکننده و فضای شاعرانه‌اش، آن را به اثری کم‌نظیر تبدیل کرده است.

بررسی بازی Clair Obscure: Expedition 33 بر اساس نسخه ارسالی ناشر برای ویجیاتو روی پلتفرم پی‌سی انجام شده است.

می‌خرمش…

اگر دنبال اثری متفاوت و جسورانه هستید که از نظر بصری هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد، اکسپدیشن ۳۳ بازی شماست.

نمی‌خرمش…

اگر با سبک مبارزات نوبتی یا بازی‌های داستانی استعاری کمتر ارتباط می‌گیرید، این بازی در لیست بازی شما اولویت پایین‌تری را خواهد گرفت.

100

امتیاز ویجیاتو

Expedition 33 تجربه‌ای فراتر از یک بازی ویدیویی مدرن، در قالب اثری هنری در سبک نقش‌آفرینی نوبتی است. ترکیبی از روایت شاعرانه، طراحی‌های چشم‌نواز و مبارزاتی از جنس احساسات و درگیری‌های فکری. اکسپدیشن ۳۳ از آن دست عناوینی است که تا مدت‌ها رد خود را روی ذهن مخاطب باقی می‌گذارد.