1
بیشتر والدین توافق دارند که بلوغ موضوع مهمی برای گفتگو با فرزندان است. اما چه زمانی زمان مناسبی برای شروع است؟ و بهترین روش برای نزدیک شدن به این بحث چیست؟ این‌ها سوالاتی هستند که بسیاری از والدین همچنان با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.
نتایج یک نظرسنجی ملی درباره نحوه مواجهه والدین با موضوع بلوغ
یک نظرسنجی ملی که توسط محققان بیمارستان سلامت کودکان سی. اس. موت در دانشگاه میشیگان انجام شده، نگاهی به نحوه برخورد خانواده‌ها با این مرحله حساس از کودکی انداخته است. این نظرسنجی برخی از ابهامات رایج مانند بهترین سن برای شروع مکالمه و اینکه آیا باید موضوعاتی مانند رابطه جنسی و تولید مثل نیز گنجانده شوند را برجسته کرده است.
دیدگاه‌های متفاوت والدین درباره زمان شروع
نتایج نشان می‌دهد که والدین در مورد زمان آغاز صحبت درباره بلوغ اختلاف نظر دارند. حدود یک سوم معتقدند که باید پیش از ۱۰ سالگی شروع کرد. برخی دیگر ترجیح می‌دهند تا پس از ۱۰ سالگی صبر کنند. این عدم قطعیت می‌تواند تصمیم‌گیری را دشوار کند.
اهمیت شروع زودهنگام مکالمه
«به راحتی می‌توان فرض کرد که کودک برای گفت‌وگو درباره بلوغ خیلی جوان است، اما بسیاری از والدین از دیدن نشانه‌های بلوغ یا سوالات غیرمنتظره کودکشان درباره تغییرات بدنی، شگفت‌زده می‌شوند.» این را سارا کلارک، مدیر مشترک نظرسنجی موت می‌گوید.
او اضافه می‌کند: «شروع زودهنگام مکالمه به والدین فرصت می‌دهد پیام را به شکلی مناسب برای سن کودک تنظیم کنند و به کودکان کمک کنند بدانند چه چیزی در انتظارشان است، تا دچار سردرگمی یا اضطراب نشوند. اگر والدین این در را باز نکنند، کودکان ممکن است اطلاعاتشان را از همکلاسی‌ها، رسانه‌های اجتماعی یا تلویزیون بگیرند.»
رویکردهای مختلف والدین
والدین برای صحبت درباره بلوغ رویکردهای متفاوتی دارند. حدود نیمی می‌گویند که به صورت فعالانه وارد بحث می‌شوند. دو نفر از هر پنج نفر منتظر می‌مانند تا کودک سوالی بپرسد. گروه کوچکی – حدود ۵ درصد – از بحث درباره این موضوع اجتناب می‌کنند.
موانع احساسی والدین
همچنین موانع احساسی وجود دارد. یک نفر از هر پنج والدین می‌گوید نگران احساس خجالت است. برخی دیگر از گفتن حرف اشتباه می‌ترسند.
برخی والدین کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله می‌گویند فرزندشان از این موضوع اجتناب می‌کند. در مقابل، حدود یک سوم والدین کودکان ۷ تا ۹ ساله معتقدند فرزندشان برای درک این موضوع خیلی جوان است. کلارک معتقد است که بخشی از این تردید ممکن است ناشی از تجربیات کودکی خود والدین باشد.
تأثیر تجربیات شخصی والدین
در حالی که تقریباً نیمی از والدین تجربیات شخصی خود از دوران بلوغ را با فرزندانشان به اشتراک گذاشته‌اند، کمتر از یک سوم می‌گویند که خودشان این اطلاعات را از والدینشان دریافت کرده‌اند. بیش از یک سوم هم می‌گویند که در خانه‌هایشان اصلاً درباره بلوغ صحبتی نمی‌شد.
کلارک می‌گوید: «چه خودآگاه باشند چه نه، والدین ممکن است تجربیات شخصی خود را به شیوه تربیتی‌شان منتقل کنند. اگر بلوغ در دوران کودکی به عنوان موضوعی خجالت‌آور یا ناراحت‌کننده مطرح می‌شد، ممکن است صحبت درباره آن اکنون نیز سخت‌تر باشد.»
چالشی بزرگ برای والدین
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای والدین این است که چگونه و چه زمانی درباره رابطه جنسی و تولیدمثل صحبت کنند. برای برخی، این بخش از مکالمه می‌تواند حتی بیشتر از بحث درباره تغییرات جسمانی، اضطراب‌آور باشد.
تمرکز اولیه روی تغییرات طبیعی
کلارک می‌گوید: «گفت‌وگوهای اولیه باید بر آگاه کردن کودکان نسبت به تغییرات جسمی و احساسی متمرکز باشد و به آن‌ها اطمینان بدهد که این تغییرات طبیعی هستند. بحث‌های مربوط به رابطه جنسی می‌تواند به مرور زمان صورت گیرد.»
او همچنین تأکید می‌کند که والدین مجبور نیستند این مسیر را به تنهایی طی کنند. منابعی مانند کتاب‌های تربیتی، ویدیوهای آموزشی و برنامه‌های سلامت مدارس می‌توانند به آغاز یا تقویت این مکالمات کمک کنند. همچنین ویزیت‌های سالانه پزشک می‌تواند محیطی مناسب برای طرح موضوعات مربوط به بلوغ فراهم کند.
میزان آگاهی والدین از نشانه‌های بلوغ
حدود نیمی از والدین می‌گویند که در شناسایی علائم بلوغ احساس اطمینان زیادی دارند. در میان والدین کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله، این رقم به ۶۰ درصد افزایش می‌یابد.
آگاهی کمتر در مورد کودکان جوان‌تر
برای کودکان کوچکتر، تنها ۱۷ درصد والدین می‌گویند تغییراتی مشاهده کرده‌اند. کمتر از یک سوم نیز می‌گویند که می‌دانند باید به دنبال چه علائمی باشند.
بسیاری از والدین گزارش کرده‌اند که کودکانشان سوالاتی درباره بدن خودشان، بدن والدین یا بلوغ به طور کلی مطرح کرده‌اند. کلارک می‌گوید این لحظات فرصت‌های عالی برای شروع گفتگو هستند.
بلوغ فراتر از تغییرات جسمی
بلوغ فقط تغییرات جسمانی را شامل نمی‌شود. تغییرات احساسی نیز رخ می‌دهد که می‌تواند صحبت‌های باز را دشوارتر کند، اما این امر اهمیت ارتباط را دوچندان می‌کند.
کلارک می‌گوید: «بلوغ فقط درباره تغییرات جسمانی نیست بلکه دوران اختلالات احساسی نیز هست که می‌تواند برقراری ارتباط باز را چالش‌برانگیز کند. بسیاری از نوجوانان احساس خجالت یا ناراحتی می‌کنند که درباره این تغییرات با والدینشان صحبت کنند.»
راهکارهای کاهش ناراحتی در گفتگو
برای کاهش این ناراحتی، برخی والدین ممکن است یک کتاب یا ویدئوی مناسب سن درباره بلوغ به کودک بدهند و اجازه دهند کودک به طور خصوصی موضوع را کشف کند. اغلب این کار منجر به بحث‌های بیشتر با والدین می‌شود.
نتیجه‌گیری: اهمیت ایجاد و حفظ مکالمه
در نهایت، کلید موفقیت در این مسیر، ایجاد فضا برای گفت‌وگوهای زودهنگام و حفظ این گفت‌وگوهاست. با این کار، والدین می‌توانند از فرزندانشان در یکی از گیج‌کننده‌ترین و مهم‌ترین مراحل زندگی حمایت کنند.