در بازی‌های ویدیویی سه‌بعدی، یکی از مفاهیم کلیدی در زمینه‌ی گرافیک و بهینه‌سازی عملکرد، اصطلاحی به نام Draw Distance یا فاصله‌ی رسم است. این مفهوم مشخص می‌کند که موتور گرافیکی بازی تا چه فاصله‌ای از دوربین (دید بازیکن)، اشیایی مانند زمین، ساختمان‌ها، درختان، شخصیت‌ها یا سایر عناصر محیطی را رندر و نمایش دهد. درواقع، فاصله‌ی رسم تعیین‌کننده‌ی محدوده‌ی دید بازیکن در جهان بازی است.

افزایش فاصله‌ی رسم باعث می‌شود فضای بیشتری از محیط بازی قابل مشاهده باشد و تجربه‌ای واقع‌گرایانه‌تر و غوطه‌ورتر برای بازیکن رقم بخورد؛ خصوصاً در بازی‌های جهان‌باز یا شبیه‌سازها که چشم‌انداز وسیع نقش مهمی در القای حس حضور در جهان مجازی دارد. اما این افزایش کیفیت بصری، هزینه‌هایی هم دارد.

رندر کردن اشیای بیشتر در فاصله‌های دورتر نیاز به منابع پردازشی بالاتری دارد و می‌تواند منجر به افت نرخ فریم، تأخیر در واکنش‌ها و افزایش بار روی کارت گرافیک (GPU) و پردازنده (CPU) شود.

برای همین است که در بسیاری از بازی‌های مدرن، گزینه‌ای برای تنظیم مقدار Draw Distance در بخش تنظیمات گرافیکی گنجانده‌اند. بازیکنان بسته به سخت‌افزار خود، می‌توانند بین عملکرد بهتر یا کیفیت بصری بالاتر یکی را انتخاب کنند. در این مقاله از ویجیاتو به‌صورت جامع به بررسی مفهوم Draw Distance روش‌های پیاده‌سازی، مزایا، چالش‌ها و کاربردهای آن در صنعت بازی‌سازی خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید: هرآنچه که باید پیش از خرید کارت گرافیک (GPU) گیمینگ بدانید

بیشتر بخوانید: کارت گرافیک دست دوم بخریم یا نه؟ راهنمای جامع خرید کارت گرافیک دست دوم

Draw Distance در گیمینگ چیست؟

اصطلاح Draw Distance چیست؟

در دنیای بازی‌های ویدیویی، اصطلاح Draw Distance یا فاصله‌ی رسم، که گاهی با نام‌هایی چون فاصله‌ی نمایش یا فاصله‌ی رندر نیز شناخته می‌شود، به بیشترین فاصله‌ای اشاره دارد که در آن اشیاء موجود در محیط سه‌بعدی توسط موتور گرافیکی بازی ترسیم و نمایش داده می‌شوند.

بیشتر بخوانید: موتور بازی‌سازی چیست و چطوری کار می‌کند؟

اشیایی که فراتر از این محدوده قرار دارند، به‌منظور کاهش بار پردازشی سیستم، رندر نمی‌شوند. این تکنیک یکی از اصول مهم در طراحی بازی‌های گرافیکی و بهینه‌سازی عملکرد آن‌ها است.

چرا Draw Distance نمی‌تواند نامحدود باشد؟

اگر بخواهیم فاصله‌ی رسم را به‌صورت نامحدود در نظر بگیریم، سیستم باید تمام اشیاء موجود در محیط بازی، حتی آن‌هایی که در فاصله‌های بسیار دور قرار دارند، را رندر کند. این امر نیاز به منابع سخت‌افزاری عظیمی دارد و می‌تواند منجر به افت نرخ فریم، افزایش تأخیر در پاسخ‌دهی و حتی کاهش تجربه‌ی کاربر شود.

بیشتر بخوانید: چگونه فریم ریت بازی‌ها را افزایش دهیم؟

بیشتر بخوانید: ۴ راه ساده برای اندازه‌گیری نرخ فریم بازی‌ها در پی‌سی

با افزایش Draw Distance، تعداد پُلی‌گان‌ها (polygons)، بافت‌ها (textures) و افکت‌هایی که باید در لحظه پردازش شوند، به‌طور تصاعدی افزایش می‌یابد. بنابراین توسعه‌دهندگان برای حفظ تعادل بین کیفیت بصری و عملکرد، از تکنیک‌های مکمل استفاده می‌کنند. برای کاهش فشار بر پردازنده و کارت گرافیک، بازی‌ها معمولاً از تکنیک‌های زیر استفاده می‌کنند:

• LOD (سطح جزئیات): اشیاء دور با مدل‌های ساده‌تر و جزئیات کمتر نمایش داده می‌شوند.
• Distance Fog (مه فاصله): با ایجاد مه مصنوعی در فاصله‌های دور، اشیاء پوشانده می‌شوند تا دیگر نیازی به رندر دقیق آن‌ها نباشد.
• Culling (برش اشیاء غیرقابل‌دید): اشیایی که از دید بازیکن خارج‌اند یا پشت موانع قرار دارند، اصلاً رندر نمی‌شوند.

این تکنیک‌ها کمک می‌کنند بازی هم از نظر گرافیکی چشم‌نواز باشد و هم روی سیستم‌های متوسط یا ضعیف، قابل اجرا باقی بماند.

تفاوت بین Draw Distance و LOD

تکنیک‌های «فاصله‌ی رسم» (Draw Distance) و «سطح جزئیات» (LOD) هر دو برای بهینه‌سازی عملکرد گرافیکی در بازی‌های ویدیویی استفاده می‌شوند، اما عملکرد و هدف آن‌ها با هم متفاوت است. فاصله‌ی رسم به حداکثر مسافتی اشاره دارد که در آن اشیاء در محیط بازی قابل مشاهده و رندر شدن هستند.

اگر یک شیء خارج از این محدوده باشد، موتور گرافیکی آن را اصلاً نمایش نمی‌دهد. این روش به کاهش بار پردازشی کمک می‌کند، زیرا اشیاء دور که در دید بازیکن اهمیت کمتری دارند، اصلاً پردازش نمی‌شوند.

از سوی دیگر، سطح جزئیات (LOD) روشی است برای کاهش پیچیدگی گرافیکی اشیاء بر اساس فاصله‌ی آن‌ها از دوربین یا بازیکن. به‌جای حذف کامل اشیاء دور، LOD نسخه‌های مختلفی از یک شیء را ایجاد می‌کند. در زمان نیاز نسخه‌ی با جزئیات بالا را برای نمای نزدیک و با جزئیات پایین را برای نمای دور نمایش می‌دهد.

این کار باعث می‌شود که تمام اشیاء در صحنه باقی بمانند، اما بدون استفاده زیاد از منابع پردازشی، چون نسخه‌های ساده‌تری از آن‌ها رندر می‌شود. LOD یک راهکار هوشمندانه برای حفظ تعادل بین کیفیت بصری و عملکرد بازی است.

به‌طور خلاصه، فاصله‌ی رسم بر روی این تمرکز دارد که آیا یک شیء نمایش داده شود یا نه، در حالی که LOD بر این تمرکز دارد که آن شیء با چه کیفیتی نمایش داده شود. در بسیاری از بازی‌های مدرن، این دو تکنیک به‌صورت ترکیبی به کار می‌روند:

ابتدا بررسی می‌شود که آیا شیء در محدوده‌ی قابل نمایش قرار دارد (Draw Distance) و سپس با توجه به فاصله‌اش، نسخه‌ی مناسب از آن رندر می‌شود (LOD). این ترکیب باعث می‌شود بازی از نظر گرافیکی روان، زیبا و بدون افت عملکرد جدی اجرا شود.

بیشتر بخوانید: Level Of Detail (LOD) در بازی‌های ویدیویی چیست؟ | اصطلاحات گرافیکی

راهنمای جامع مفهوم Draw Distance در بازی

در نهایت، Draw Distance یا فاصله‌ی رسم یکی از عناصر حیاتی در طراحی گرافیکی بازی‌های ویدیویی است که نقش تعیین‌کننده‌ای در تجربه‌ی بصری کاربر دارد. این ویژگی مشخص می‌کند که بازی تا چه اندازه از دنیای مجازی را برای بازیکن قابل مشاهده کند و چطور منابع سیستم را مدیریت نماید.

هرچند افزایش فاصله‌ی رسم می‌تواند منجر به مناظری زیباتر و دیدی گسترده‌تر شود، اما به‌همان نسبت فشار بیشتری بر سخت‌افزار وارد می‌کند. به همین دلیل، توسعه‌دهندگان برای رسیدن به بهترین عملکرد، از تکنیک‌های هوشمندانه‌ای مانند LOD، مه فاصله و Culling استفاده می‌کنند تا کیفیت بصری حفظ شود، در حالی که منابع پردازشی نیز مدیریت می‌شوند.

در نهایت، آشنایی با مفهوم Draw Distance نه‌تنها به درک بهتر سازوکار بازی‌ها کمک می‌کند، بلکه به بازیکنان این امکان را می‌دهد تا با تنظیم صحیح گزینه‌های گرافیکی، تجربه‌ای روان‌تر، متعادل‌تر و لذت‌بخش‌تر از بازی داشته باشند.

برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی اصطلاحات گرافیکی مقاله‌های «Depth of Field در گیمینگ چیست؟ بررسی کامل + تاثیر آن بر تجربه بازی»، «Anti-Aliasing چیست و کدام تکنیکش برای شما بهتر است؟ | اصطلاحات گرافیکی» و «Motion Blur در بازی‌ها چیست و چگونه کار می‌کند؟ | اصطلاحات گرافیکی» را مطالعه کنید.