«سووشون»؛ صدایی که خاموش نمی‌شود

شیدا یوسفی نوشت:

“در کنار نرگس آبیار بودن، فقط تجربه‌ی بازی در یک اثر تاریخی نیست؛ تجربه‌ی بودن کنار زنی‌ست که هم قوی‌ست، هم عمیقاً مهربان. خانم آبیار برای من فقط یک کارگردان نیست؛ انسانی‌ست با قلبی بزرگ، که با اعتماد، لطف و نگاهی حمایتی در این مسیر حرفه‌ای‌، کنار خیلی ها ایستاد.

او همیشه از جایگاه و موقعیتی که دارد برای دیدن، شنیدن و کمک‌کردن به دیگران استفاده می‌کند — بی‌ادعا، بی‌هیاهو. با تمام قدرتش کار می‌کند، و با تمام لطافت قلبش زندگی می‌بخشد به اطرافش.

«سووشون» تنها یک سریال نیست؛ روایتی‌ست از عشق، مقاومت و امید — و پشت آن، زنی ایستاده که ایمان دارم هنر و انسانیت را در هم آمیخته.

و باز خدا را شاکرم، و از شما عمیقاً سپاسگزارم، که با تمام سختی‌ها، امروز این سعادت را دارم که در پروژه‌ی «بامداد خمار»، که در حال فیلم‌برداری‌ست، بار دیگر در کنارتان باشم و از حضورتان یاد بگیرم.

از خدا می‌خواهم که در مسیر زندگی‌تان، آدم‌هایی با قلب روشن مثل نرگس آبیار قرار بگیرند. سپاس برای اعتمادش، برای شجاعتش، برای بودنش.”