16 تیر 1404 ساعت 20:10
با راهکاری نوآورانه، گوشی‌های قدیمی شما دیگر زباله الکترونیکی نیستند و می‌توانند با هزینه‌ای بسیار کم به ابزاری قدرتمند برای پردازش داده‌ها تبدیل شوند.
پژوهشگران در دانشگاه تارتو با روشی خلاقانه به دنبال کاهش زباله‌های الکترونیکی هستند. آن‌ها راهی برای تبدیل گوشی‌های هوشمند قدیمی به مراکز داده کوچک پیدا کرده‌اند. این رویکرد میتواند آینده پردازش داده پایدار را متحول کند و عمر دوباره‌ای به دستگاه‌های از کار افتاده ببخشد.
معضل جهانی زباله‌های الکترونیکی
هر سال بیش از ۱.۲ میلیارد گوشی هوشمند در سراسر جهان تولید می‌شود. فرایند تولید این دستگاه‌ها نه تنها انرژی زیادی مصرف می‌کند بلکه منابع طبیعی ارزشمندی را نیز به پایان می‌رساند. علاوه بر این، ساخت و توزیع آن‌ها حجم قابل توجهی دی‌اکسید کربن وارد جو می‌کند.
در همین حال عمر مفید دستگاه‌ها کوتاه‌تر از همیشه شده است. کاربران به طور میانگین هر ۲ تا ۳ سال یکبار گوشی‌های کاملا سالم خود را تعویض می‌کنند. در بهترین حالت دستگاه‌های قدیمی بازیافت می‌شوند. اما در بدترین سناریو، سر از محل‌های دفن زباله در می‌آورند و به محیط زیست آسیب می‌زنند.
چگونه گوشی‌های قدیمی به مراکز داده تبدیل می‌شوند؟
اگرچه پایدارترین راهکار تغییر رفتار مصرف‌کننده است، اما این کار ساده نیست. پیشرفت سریع فناوری مدل‌های قدیمی‌تر را به سرعت منسوخ می‌کند؛ به همین دلیل باید به دنبال راه‌حل‌های جایگزین بود. افزایش طول عمر دستگاه‌ها با ارائه یک کاربرد کاملا جدید یکی از این راهکارهاست.
محققان دانشگاه تارتو دقیقا همین رویکرد را آزمایش کرده‌اند. آن‌ها نشان دادند گوشی‌های قدیمی می‌توانند با موفقیت به دیتا سنتر کوچک تبدیل شوند. این مراکز قادر به پردازش و ذخیره‌سازی کارآمد داده‌ها هستند. نکته جالب اینجاست که ساخت چنین مرکزی بسیار ارزان است و برای هر دستگاه حدود ۸ یورو هزینه دارد.
در مرحله اول محققان باتری گوشی‌ها را خارج کردند. آن‌ها برای کاهش خطر نشت مواد شیمیایی منابع تغذیه خارجی را جایگزین باتری‌ها کردند. سپس چهار گوشی به یکدیگر متصل شدند و با استفاده از قاب‌های پرینت سه‌بعدی، یک نمونه اولیه کاربردی شکل گرفت. این نمونه آماده استفاده مجدد و ترویج شیوه‌های پایدار برای لوازم الکترونیکی قدیمی بود.
کاربردهای شگفت‌انگیز مراکز داده کوچک
این مراکز داده کوچک کاربردهای بسیار متنوعی دارند. برای مثال، می‌توان آن‌ها را در محیط‌های شهری مانند ایستگاه‌های اتوبوس نصب کرد. این سیستم میتواند داده‌های لحظه‌ای درباره تعداد مسافران را جمع‌آوری کند. سپس از این اطلاعات برای بهینه‌سازی شبکه‌های حمل و نقل عمومی استفاده می‌شود.
نمونه اولیه این پروژه با موفقیت در زیر آب نیز آزمایش شد. این مرکز داده کوچک در نظارت بر حیات دریایی و شمارش گونه‌های مختلف آبزیان مشارکت کرد. به طور معمول، چنین کارهایی به یک غواص نیاز دارد تا ویدیو ضبط کند و برای تجزیه و تحلیل به سطح آب بیاورد. اما با این نمونه اولیه، کل فرایند به صورت خودکار در زیر آب انجام شد.
نتایج این تیم تحقیقاتی نشان می‌دهد که فناوری‌های منسوخ نباید به زباله تبدیل شوند. با حداقل منابع می‌توان به گوشی‌های قدیمی هدفی جدید بخشید و به توسعه راه‌حل‌های دیجیتال پایدارتر و دوست‌دار محیط زیست کمک کرد.
source