در کنار مسائلی مثل حل مشکلات بازی‌های آنلاین یا پیگیری قوانین حوزه ویدیو گیم، بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در سال‌های گذشته همواره نقش پررنگی هم در برگزاری رویداد‌ها و جشنواره‌های مختلف داشته است. این رویدادها نقش مهمی در توسعه صنعت بازی ایران ایفا می‌کنند؛ برای مثال در همین جشنواره فجر سال گذشته و در کنار تمام نقص‌های آشکاری مثل حضور نداشتن وزیر ارشاد یا حتی محدود بودن حضور شرکت‌های خارجی، شاهد بودیم که ارتباط موثری بین سرمایه‌گذارها و استودیوهای بازیسازی برقرار شد و در نهایت برخی از بازیسازها توانستند مبالغ خوبی را برای توسعه ایده بازی‌های خودشان به‌دست بیاورند.

به‌نظر می‌رسد که بنیاد در دوره جدید هم برنامه‌های خوبی برای برگزاری چنین جشنواره‌هایی دارد. حاجی میرزایی در توضیح این موضوع گفت:

خود جشنواره که خواهد بود. حالا راجع به مدل برگزاریش یه صحبت‌هایی هست که بتونیم یکمی سیستم رو مردمی‌تر بکنیم. هدف اصلی اینه که بتونیم جشنواره رو بدیم به یه سری نهادهای صنفی که اونا انجامش بدن و ما تصدی‌گریمون رو توی مثلا جشنواره هم کم کم از دست بدیم؛ یعنی محول کنیم به حالا مثلا اگه انجمن صنفی بازیسازا گستردگی کامل رو پیدا کنه. مثلا دوست داریم که بدیم شما برید انجامش بدید. ما اون جشنواره هشتم که من دبیرش بودم مثلا یه کاری کردیم؛ ساخت آکادمی مثل خیلی از جشنواره‌های خارجی در جهان که همه کسانی که در هفت دوره قبلی جشنواره ما جایزه برده بودن، به‌علاوه کسانی که جایزه بین المللی تو این سال برده بودن و خروجیش شد حدود ۳۰۰ نفر. ما با همه اینا تماس گرفتیم و گفتم آقا شما بیاین عضو اکادمی بشین، شما رای بدین بازیا رو انتخاب بکنید و ۱۰۰ و خورده‌ای نفرشون قبول کردن اومدن کمک کردن. اینطوری معضل داوری حل شد یعنی همیشه بحثمون این بود که کیا داور باشن و سلیقه کیا حکم فرما باشه. با یه همچین چیزی جشنواره می‌تونه غنای تخصصی پیدا بکنه و البته توی اون داورا ما رسانه‌هارم اضافه کردیم.»

یکی دیگر از حوزه‌های مهم دیگر فعالیت بنیاد، بحث حمایت از صنعت بازی در ایران است. در سال‌های اخیر، شاهد بودیم که بخشی از بازیسازان ایرانی به دلیل محیا نبودن شرایط توسعه بازی در داخل کشور روش‌هایی مثل مهاجرت یا همکاری با ناشران خارجی را انتخاب کرده‌اند؛ مسیری که گاهی به ساخت بازی‌های باکیفیتی هم منجر شده است ولی متاسفانه در نهایت این آثار بیش‌تر از اینکه به‌عنوان یک بازی ساخته‌شده در ایران شناخته شوند و حتی از همین مسیر به بازارهای جهانی راه پیدا کنند، به‌عنوان اثری متعلق به کشورهای دیگر در مارکت عرضه شدند. حاجی میرزایی در توصیف برنامه‌های بنیاد برای حمایت از بازیسازان داخلی و در پاسخ این پرسش که آیا این حمایت در چهارچوب پروژه «همگرا» خواهد بود یا خیر گفت:

«خوب شد اسم «همگرا» رو آوردی. همگرا هدفش اینه که حمایت‌های نهادها و بخش‌های دیگه رو هم بیاره، یه‌جا اتفاق بیفته. ما شروع کردیم گشتن توی قانون بودجه‌ی کشور. خیلی نهادها، مؤسسات و سازمان‌ها هستن که بودجه‌ای دارن برای تولید بازی که تو حالت سنتی این‌جوریه که اونا برن یه تیم خوب پیدا کنن، بهش سفارش بدن که بازی بسازه. ما داریم باهاشون صحبت می‌کنیم که این روش درستی نیست. بازی سفارشی ساختن صنعت رو بهتر نمی‌کنه، بازی هم به درد تو نمی‌خوره، تهش می‌شه یه هارد و می‌ره تو کشو. بازی‌ای که نه کسی بازی می‌کنه و نه هیچی. فقط رونمایی می‌شن این بازیا. داریم راضیشون می‌کنیم که بخشی از منابعشون رو بیارن تو همگرا. پول رو هم به ما ندن تا شک‌برانگیز نشه. فقط از این بستر همگرا استفاده کنن.

هر نهاد یا سازمان، چه خصوصی، چه دولتی، چه حاکمیتی می‌تونه تو همگرا به‌عنوان «حامی» عضو بشه، بازی‌سازها رو ببینه، کارهای قبلیشون رو ببینه و امتیازشون رو ببینه. مثلاً معاونت علمی یه حمایتی داره برای بازی‌سازها. ما میاریمش توی این سامانه و اونا ممکنه سرور بدن، ممکنه کمک‌هزینه‌ی خرید سخت‌افزار بدن و… یه سری وام‌های کم‌بهره هست که وزارت ارتباطات و معاونت علمی می‌دن و مثلاً برای سفرهای خارجی، ۵۰ درصد هزینه‌هاشون رو می‌ده؛ البته اگه نمایشگاه جزو لیست اونا باشه و رویداد مهمی باشه. اگه بخوان غرفه بزنن، پول غرفه رو می‌ده و حمایت‌های غیرنقدی هم وجود داره. مثلاً می‌خوای تبلیغ کنی واسه‌ی بازی؛ در این حالت، اکانتت رو در پلتفرم‌های مختلف شارژ می‌کنن و از این جور کارها. خود بنیاد هم یه بودجه‌ای داره که اگه هیچ‌کس هم نیومد، خودمون بتونیم این کارها رو بکنیم؛ ولی خب خیلی ضعیفه. الان رقم‌ها این‌جوری نیست که هفت میلیون کمک بشه. رقم‌ها یکم جدی‌تر و اثرگذارتر هست؛ اما بودجه‌ی ما کمه و نهادهای دیگه بیشتر از ۱۰ برابر ما، بودجه برای تولید بازی دارن.»