در این مقاله، ما به معرفی شخصیت‌های شوخ‌ طبع و غیرمعمولی می‌پردازیم که می‌توانند جای خالی شخصیتی مانند ددپول را در دنیای سینمایی DC پر کنند.

موفقیت عظیم فیلم Deadpool & Wolverine در فاز پنجم مارول ثابت کرد که در سینمای ابرقهرمانی جایی برای هرج و مرج، کنایه و کمی شوخ‌ طبعی وجود دارد. مخاطبان وید ویلسون (ددپول) را بار دیگر با آغوش باز پذیرفتند و از انرژی نامتعارف، شوخی‌های غیرقابل پیش‌بینی و طنز بی‌رحمانه‌ او لذت بردند. از زمان معرفی شخصیت ددپول، استودیوهای مختلفی سعی کردند این فرمول موفق را تکرار کنند، اما هیچکس در این زمینه کاملاً موفق نبوده است.

با توجه به موفقیت عظیم مارول با فیلم ددپول، بسیاری فکر می‌کنند که رقیب اصلی‌اش، DC، باید کاراکتری مشابه را معرفی کند، اما این کار هنوز انجام نشده است. این مسئله به دلیل کمبود چنین شخصیت‌هایی در دنیای DC نیست، زیرا ما در طول دهه‌های گذشته، شاهد حضور برخی از بامزه‌ترین و عجیب‌ترین شخصیت‌ها در کمیک‌های این شرکت بوده‌ایم. بسیاری از این شخصیت‌ها فقط از روی بیکاری دست به ایجاد آشوب می‌زنند و دقیقاً همین موضوع است که آنها را جذاب می‌کند. حضور چنین شخصیت‌هایی در دنیای DC می‌تواند فضای متفاوتی ایجاد کند و به DC فرصتی برای ایجاد یک جهش تازه در داستان‌سرایی بدهد.

جیمز گان اخیراً در DCU با ترکیبی از داستان‌ها و افسانه‌های خاص (مانند Superman و The Authority) با لحنی متفاوت (مثل Peacemaker و Creature Commandos) به سوی تغییرات جسورانه‌ای حرکت کرده، بنابراین شاید اکنون بهترین زمان برای معرفی یک نسل جدید از شخصیت‌های متفاوت DC روی پرده سینما باشد. در ادامه، به بررسی شخصیت‌هایی می‌پردازیم که می‌توانند جای خالی ددپول را در دنیای سینمایی DC پر کنند و همینطور به جذابیت‌ها و پتانسیل‌هایی که این شخصیت‌ها برای بازتعریف ژانر ابرقهرمانان در DC دارند، نگاهی خواهیم انداخت. این شخصیت‌ها نه تنها با طنز و ویژگی‌های خاص‌شان توانایی ایجاد فضایی متفاوت در دنیای DC را دارند، بلکه با شکستن مرزهای مرسوم و معرفی رویکردهایی تازه، می‌توانند ترکیب جدیدی از شوخی، آشوب و اکشن را ارائه دهند.

۱- Ambush Bug

Ambush Bug یکی از شخصیت‌های بامزه و غیرمعمول دنیای DC است که در سال ۱۹۸۲ توسط کیت گیفن و رابرت لورن فلمینگ خلق شد. او به نوعی نماد کمدی متا در کمیک‌های DC می‌باشد. به صورت کلی، Ambush Bug فردی شوخ‌ طبع است که قدرت تلپورت دارد. یکی از ویژگی‌های خاص این شخصیت، داشتن آگاهی از این است که در یک کتاب کمیک زندگی می‌کند. او به صورت مداوم با خوانندگان صحبت می‌کند، کلیشه‌های ابرقهرمان‌ها را مورد تمسخر قرار می‌دهد و حتی گاهی همه چیز را با کارهای عجیب و غریبش به هم می‌ریزد.

ماجراهای Ambush Bug پر از شوخی‌ درباره تصمیمات سردبیر و کلیشه‌های ژانر ابرقهرمانی است، درست مانند صحبت‌های ددپول برای برقراری ارتباط با مخاطب که او را برای لحظاتی از دنیای داستان جدا می‌کند.

شخصیت Ambush Bug در یک ویژه‌ برنامه یا سریال انیمیشنی کمدی در دنیای سینمایی DC می‌تواند بسیار موفق ظاهر شود. این شخصیت می‌تواند با شوخی‌هایش و نقدهای طنزآمیزش در مورد زمانبندی‌ها و بحران‌ها، دیدگاه تازه‌ای از ژانر ابرقهرمانی ارائه دهد و همچنان برای مخاطب جذاب و سرگرم‌ کننده باشد. ساخت یک مینی‌سریال از او برای پلتفرم‌های آنلاین یا حضورش در فیلمی با محوریت چندجهانی، بسیار جالب خواهد بود.

۲- بت مایت

بت مایت، که اولین بار در شماره ۲۶۷ از کمیک‌های Detective Comics (سال ۱۹۵۹) توسط بیل فینگر و شلدون مولدف خلق شد، یک از بزرگ‌ترین طرفداران بتمن بود. برخلاف شروری به نام آقای Mxyzptlk در دنیای DC، کار‌ها و رفتارهای بت مایت از عشق زیادش به بتمن سرچشمه می‌گیرد. این موضوع باعث خلق موقعیت‌های مسخره و غیرواقعی‌ای می‌شود که بت مایت آن‌ها را کمکی به بتمن واقعی در نظر می‌گیرد. یکی از مثال‌های این موضوع کاری می‌باشد که او در کمیک‌های World’s Finest انجام داده است.

اشتیاق کودکانه و شوخ‌طبعی بت مایت باعث شده او به یک شخصیت کمدی خاص تبدیل شود. بت مایت می‌تواند ستاره‌ یک سریال انیمیشنی سورئال (غیرواقعی و فانتزی) از بتمن باشد یا حتی در یک فیلم لایو اکشن بتمن با حال و هوایی تاریک‌، نقش کمدی و متفاوتی را بازی کند. جیمز گان قبلاً اشاره کرده بود که شاید در آینده این شخصیت در دنیای DC حضور داشته باشد.

۳- آقای Mxyzptlk

آقای Mxyzptlk که اولین‌بار در شماره ۳۰ از کمیک‌های Superman (در سال ۱۹۴۴) توسط جری سیگل و ایرا یاربرو معرفی شد، یک شیطان طنزپرداز است که با شوخی‌ها و حقه‌های خاصش، سوپرمن را آزار می‌دهد. قدرت خاص و متفاوت او وقتی با آگاهیش نسبت به زندگی در یک کتاب کمیک (همان‌طور که در شماره ۷۵ از سری Superman: The Man of Steel دیده می‌شود) ترکیب می‌شود، شاهد نوع متفاوتی از طنز در این شخصیت منفی هستیم.

دنیای سینمایی DC می‌تواند آقای Mxyzptlk را به‌ عنوان یک شرور در فیلمی از سوپرمن معرفی کند تا شاهد تضادی جالب در فضای جدی این مجموعه باشیم.

۴- The Heckler

شخصیت هکلر که در سال ۱۹۹۲ توسط کیت گیفن و تام بیرباوم ساخته شده، با نام استو موزلی نیز شناخته می‌شود. او یک قانون‌شکن یا مجری عدالت است که در شهر پر هرج و مرج دلتا با جرم و جنایت مبارزه می‌کند. او در حین مبارزه از کنایه‌ها و شوخی‌های متفاوتی استفاده می‌کند که باعث متفاوت شدنش از دیگر شخصیت‌ها می‌شود. روحیه طنز و شوخ‌ طبعی او را می‌توان در مجموعه کمیک‌هایی دید که فقط در شش شماره بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳ با نام هکلر منتشر شد.

اگرچه عمر این سری کوتاه بود، اما شخصیت هکلر جلوه خاص و متفاوتی داشت. سبک طنز خاصی که هکلر به داستان‌های دی‌سی اضافه می‌کند، نقطه تفاوت او با دیگر شخصیت‌ها است. این ویژگی منحصر به فرد می‌تواند باعث حضور موفق او در دنیای دی‌سی باشد. هکلر به‌ راحتی می‌تواند در یک اثر کمدی حضور پیدا کند تا کلیشه‌های موجود در رابطه با قهرمانان مجری عدالت را به شکلی متفاوت به تصویر بکشد.

۵- بخش هشت (Section Eight)

بخش هشت، تیمی از قهرمانان نابسامان و متفاوت است که توسط گارت انیس و جان مک‌کریا در سال ۱۹۹۸ در کمیک هیتمن خلق شد. این تیم توسط سیکس‌پک، یک فرد الکلی و مشکل‌دار، رهبری می‌شود. شخصیت‌هایی مثل داگ‌ولدر و بوئنو اکسلته نیز جزئی از این تیم عجیب و غریب هستند. آن‌ها کلیشه‌های تیم‌های قهرمانی سنتی را با رفتارهایی غیرعادی و مضحک به تمسخر می‌گیرند.

تعامل آشفته اعضای تیم بخش هشت، برای یک کمدی گروهی با درجه‌بندی سنی R (مشابه فیلم The Suicide Squad)، بسیار مناسب است. حضور آن‌ها در دنیای دی‌سی می‌تواند نقطه عطفی برای محتوای بزرگسالانه باشد.

۶- جانی DC

جانی دی‌سی، یکی از شخصیت‌های کارتونی کمیک‌های دی‌سی در دهه‌های ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۰ بود. او خوانندگان را در طول داستان‌ها با ارائه توضیحاتی راهنمایی می‌کرد. نقش او در عناوین آنتولوژی مانند Showcase شامل شکستن دیوار چهارم برای توضیح داستان یا تقلید از شخصیت‌ها می‌شود. او از لحنی منحصر به فرد استفاده می‌کند که در بین شخصیت‌های کتاب‌های کمیک رایج نیست. احیای جانی دی‌سی به عنوان راوی یا مجری برای یک سریال آنتولوژی انیمیشنی می‌تواند راهی هوشمندانه برای معرفی داستان‌های عجیب‌تر یا کمتر شناخته شده دی‌سی باشد.

۷- جین دیوانه

جین دیوانه شخصیتی است که توسط گرانت موریسون و ریچارد کیس در سال ۱۹۸۹ و در شماره ۱۹ کمیک Doom Patrol خلق شد. او قهرمانی است با ۶۴ شخصیت متفاوت (یا هویت ذهنی)، که هر کدام قدرت ویژه‌ای دارند. روان آشفته‌ی او، در کنار گفت‌وگوهای طعنه‌آمیز و کنایه‌دارش حالتی سوررئال به داستان‌ها می‌بخشد. هرچند جین دیوانه قبلاً در سریال Doom Patrol شبکه Max حضور داشته، اما او شایسته توجه بسیار بیشتری در لایو اکشن‌های دنیای دی‌سی (DCU) است. ساخت یک پروژه مستقل با محوریت او، چه به‌ صورت لایو اکشن یا انیمیشن، می‌تواند فرصتی مناسب برای پرداخت عمیق‌تر به روان پیچیده، قدرت‌های منحصر به‌ فرد و جهان‌بینی خاص این شخصیت باشد.

۸- G’nort

جی‌نورت شخصیتی است که توسط کیت گیفن و جی. ام. دمتیس در سال ۱۹۸۸ و در شماره ۱۰ کمیک Justice League International خلق شد. او عضو ارتش Green Lantern است، اما بیشتر اوقات دست و پا چلفتی و ناکارآمد نشان داده می‌شود. این ناکارآمدی و شوخ‌ طبعی که گاهی با جدیت و خشونت دیگر اعضای Green Lantern مثل گای گاردنر در تضاد است، به تیم‌های کیهانی دنیای DC جذابیت خاصی می‌بخشد.

گنجاندن جی‌نورت در دنیای DC می‌تواند باعث ایجاد نوعی تنوع در بخش کیهانی این فرانچایز بشود که معمولاً جدی و پرتنش است. او همان شخصیت عجیب و بامزه‌ای می‌باشد که می‌تواند تعادل خوبی در داستان‌های مربوط به Green Lantern ایجاد کند.

۹- مرد حیوانی (Animal Man)

مرد حیوانی شخصیتی است که در سال ۱۹۶۵ توسط دیو وود و کارماین اینفانتینو خلق شد، اما شهرت واقعی خود را در دوران ۱۹۸۸ و به‌ ویژه در دوره‌ی نویسندگی گرانت موریسون به دست آورد. طنز وجودی و مشکلات این شخصیت، مانند آنچه در شماره ۲۶ کمیک Animal Man دیده می‌شود، ترکیبی از احساس صمیمیت و نقد ژانر کمیک‌ها است. اگر اقتباس درستی صورت گیرد، مرد حیوانی می‌تواند تبدیل به یکی از شخصیت‌های قدرتمند و تأثیرگذار دنیای DC شود.

۱۰- مرد پلاستیکی (Plastic Man)

مرد پلاستیکی، اثر جک کول در سال ۱۹۴۱، یک خلافکار بود که به قهرمانی جذاب تبدیل شد. کمدی اسلپ‌استیک (طنز شامل فعالیت‌های بدنی اغراق‌آمیز) و شوخی‌های این شخصیت بسیار برجسته است. شخصیت احمقانه و انعطاف‌پذیری مرد پلاستیکی او را به قهرمانی متفاوت تبدیل می‌کند. با توجه به اینکه CGI اکنون قادر به نمایش انعطاف‌پذیری طنز‌آمیز او می‌باشد، یک فیلم در مورد مرد پلاستیکی پاسخ خوبی از سمت DC نسبت به فقدان شخصیتی مانند ددپول خواهد بود. همچنین در ساخت عنوانی از این شخصیت، انتخاب یک بازیگر نقش اول قوی و توجه به ریشه‌های داستانی می‌تواند نتیجه بسیار خوبی در بر داشته باشد.

منبع: The Direct