کلاس یوس
گروهی از پژوهشگران توانسته‌اند برای اولین بار یک فیلم سه‌بعدی و زنده از لحظه کاشته‌شدن جنین انسان در رحم تهیه کنند.
این ویدیو توسط محققان «مؤسسه زیست‌مهندسی کاتالونیا» (IBEC) و با همکاری «بیمارستان دانشگاهی دکسیوس» در بارسلون منتشر شده است. جنین‌های مورد استفاده نیز توسط بیمارستان اهدا شده‌اند. «ساموئل اوخوسنِگروس»، محقق اصلی گروه از IBEC، می‌گوید با این تحقیق برای نخستین‌بار توانسته‌اند جزئیات فرایند لانه‌گزینی جنین را به‌طور مستقیم مشاهده کنند.
فرایند لانه‌گزینی جنین انسان
او توضیح می‌دهد:
«جنین انسان هنگام ورود به رحم فشار زیادی وارد می‌کند تا بتواند بافت رحم را شکافته و کاملاً در آن ادغام شود. این فرایند برخلاف تصور، بسیار تهاجمی است. تاکنون تنها علائم آن مانند درد شکمی و خونریزی خفیف شناخته شده بود، اما خود فرایند هرگز دیده نشده بود.»
لانه‌گزینی معمولاً شش تا 12 روز پس از تخمک‌گذاری و زمانی رخ می‌دهد که تخمک بارور به دیواره رحم می‌چسبد. پژوهشگران برای ثبت این لحظه، پلتفرم ویژه‌ای طراحی کرده‌اند که امکان لانه‌گزینی جنین در محیط کنترل‌شده و خارج از بدن را فراهم می‌کند. این بستر با ژلی ساخته‌شده از کلاژن و بافت رحمی شکل گرفته و امکان تصویربرداری زنده و تحلیل وضعیت جنین را فراهم می‌کند.
در ادامه، دانشمندان آزمایش‌هایی با جنین‌های انسان و موش انجام داده‌اند تا روند لانه‌گزینی در هر دو موجود را مقایسه کنند. آنها می‌گویند درحالی‌که جنین موش صرفاً به سطح رحم می‌چسبد، جنین انسان به بافت رحمی به‌طور کامل نفوذ کرده و از درون شروع به رشد می‌کند.
همچنین در جریان بررسی آنها مشخص شده جنین انسان هنگام لانه‌گزینی آنزیم‌هایی ترشح می‌کند که بافت اطراف را تجزیه و با ایجاد نیروهای کششی محیط خود را بازآرایی می‌کند.
پژوهشگران تأکید می‌کنند که ناکامی در لانه‌گزینی یکی از اصلی‌ترین دلایل ناباروری و مسئول حدود 60 درصد سقط‌های ناخواسته است. آنها امیدوارند این مطالعه با روشن‌ترکردن جزئیات این فرایند بتواند تأثیر قابل‌توجهی در افزایش موفقیت درمان‌های باروری داشته باشد.
«آملی گودو»، محقق و نویسنده همکار این مطالعه، در همین رابطه می‌گوید:
«ما مشاهده کرده‌ایم جنین محیط رحمی را کشیده و دوباره تنظیم می‌کند و حتی به محرک‌های خارجی واکنش نشان می‌دهد. حدس می‌زنیم انقباضات رحم در شرایط واقعی نیز نقش مهمی در لانه‌گزینی ایفا کنند.»
source