گِنکی (Genki/元気) در ژاپنی، به معنای روحیه، نشاط و سرزندگی است اما میان گیمرهای کارکُشته، نماد بازی‌های آرکید ریسینگ خاص. در حالی‌که غرب به تماشای رنسانسی از آرکید ریسرهای خیابانی در آستانه‌ی هزاره‌ی نو نشسته بود، شرق سال‌ها پیش‌تر با Ridge Racer و Shutokō Battle آستینش را بالا زده بود. با این وجود، مخلوقِ استودیوی گِنکی خارج از سرزمینِ خورشیدِ طالع، آن‌چنان اقبالی نداشت.

گِنکی از همان روزهای اول با ریسینگ آشنا بود؛ با Aguri Suzuki F-1 (۱۹۹۲) و (۱۹۹۳) GP-1 موتورش را در میادین سوپرفَمیکام (Super Famicom) و گیم‌ بوی (Game boy) روشن کرد. طولی نکشید که این آشنایی به پیوندی برای خلق نخستین قسمت Shutokō Battle و حضور کیچی سوچیا (Keiichi Tsuchiya) – پادشاه دریفت ژاپن – شکوفه بزند. در این میان، Tokyo Xtreme Racer تنها یکی از بازی‌های مجموعه‌ی «شوتوکو بَتِل» بود که حضور خود را با سِگا دریم‌کست (Dreamcast) در سال ۱۹۹۹ و بازار جهانی تثبیت کرد.