فیلم The Odyssey به چارچوب اصلی حماسه هومر وفادار است، اما با نگاهی که کریستوفر نولان به شخصیت‌ها دارد، انتظار می‌رود که لایه‌های روانشناختی عمیقی به داستان اضافه شده باشد. روایت فیلم پس از پایان جنگ ۱۰ ساله تروآ آغاز می‌شود. اودیسئوس، پادشاه باهوش ایتاکا، پس از پیروزی یونانیان آماده بازگشت به خانه است. اما این سفر که باید تنها چند هفته طول می‌کشید، به‌دلیل خشم خدایان و زنجیره‌ای از حوادث ناگوار، ۱۰ سال دیگر به درازا می‌کشد. درحالی‌که اودیسئوس در دریاها با موجودات ترسناک و وسوسه‌های شیطانی دست‌وپنجه نرم می‌کند، در ایتاکا وضعیت بحرانی است.

پنلوپه در غیاب شوهرش با گروهی از خواستگاران گستاخ روبه‌رو است که قصر را اشغال می‌کنند و با فرض مرگ اودیسئوس قصد تصاحب تخت پادشاهی و ازدواج اجباری با ملکه وفادار ایتاکا را دارند. روایت هومر بیش از هر چیزی با ساختار غیرخطی‌اش شناخته می‌شود؛ داستانی که از میانه آغاز می‌شود و با بازگشت به عقب (فلش‌بک) وقایع را شرح می‌دهد. این دقیقاً همان سبکی است که نولان در آن تبحر دارد. بنابراین انتظار می‌رود که در فیلم اُدیسه به‌طور همزمان شاهد تلاش‌های تلماخوس برای یافتن پدر، مقاومت‌های پنلوپه در ایتاکا و ماجراهای گذشته و حال اودیسئوس در دریا باشیم.