یکی از ویژگی‌های شاخص بازی، صداگذاری کامل انگلیسی آن است که ساکنان شهر را با لهجه‌ها و انتقال احساسی منحصربه‌فرد زنده می‌کند. نسخه‌ی The Final Cut همچنین مأموریت‌های سیاسی جدیدی با محوریت دیدگاه‌های ایدئولوژیک اضافه کرده که به بازیکنان اجازه می‌دهد پیامدهای جهان‌بینی خود را تجربه کنند و در این مسیر، شهروندان، مکان‌ها و نقاط مهم جدیدی را آزاد نمایند. این مأموریت‌ها برای گسترش تأثیر بازیکن بر جهان بازی طراحی شده‌اند، در حالی که او ایده‌آل‌های شخصی‌اش را دنبال می‌کند؛ مسیری که گاهی به نتایجی غیرمنتظره ختم می‌شود.

این بازی بر آزادی انتخاب در تقریباً تمام تعاملات تأکید دارد. بازیکنان می‌توانند دیگران را بترسانند، مذاکره کنند، به خشونت متوسل شوند، شعر بنویسند، کارائوکه بخوانند، برقصند یا صرفاً تلاش کنند معنای زندگی را درک کنند. این انعطاف‌پذیری با یک سیستم نقش‌آفرینی عمیق پشتیبانی می‌شود که شامل ۲۴ مهارت، ۸۰ آیتم پوشیدنی، ۱۴ ابزار قابل استفاده، ۶ ماده‌ی روان‌گردان و ۶۰ فکر متمایز است که از طریق سیستم «کابینت افکار» کارآگاه مدیریت می‌شوند. حجم این موارد زیاد است، اما به‌نظر می‌رسد دقیقاً هدف بازی همین باشد.

Disco Elysium در فهرست بازی‌های مرموز، پس از The Callisto Protocol قرار می‌گیرد. پیش از آن نیز عناوینی مانند Bloodstained، Paradise Killer (در ۲۲ دسامبر) و Sorry We’re Closed (در ۲۱ دسامبر) عرضه شده بودند. بازی‌های قبلی این رویداد شامل Hogwarts Legacy، Jotunnslayer: Hordes of Hel، Eternights و Blood West بودند.