اما تیم صداپیشگان انیمیش The Twits از معدود نکات مثبت آن هستند. مارگو مارتیندال و جانی وگاس که نقش خانم و آقا توییت را بر عهده دارند، به‌خوبی شرارت‌ها و شخصیت‌ها کثیف آن‌ها را به تصویر می‌کشند. صد البته ضعف فیلمنامه و کارگردانی ضربه زیادی به شخصیت آن‌ها زده است، اما آن‌ها درنهایت تلاش خود را انجام داده‌اند. انیمیشن البته صداپیشگان مشهوری مثل ناتالی پورتمن و امیلیا کلارک را نیز دارد، اما مثل بسیاری از انیمیشن‌ها بیشتر اسم آن‌ها در انیمیشن حضور دارد تا اینکه عملکردی باتوجه‌به نام آن‌ها شاهد باشیم.

البته این به معنای عملکرد ضعیف آن‌ها نیست، اما به‌طور کلی یک فرد کمتر شناخته شده هم می‌توانست عملکردی مشابه داشته باشد. در مجموع عملکرد صداپیشگان قابل قبول و خوب است، اما در بخش انیمیشن شاهد ضعف بزرگی هستیم. انیمیشن با اینکه در ظاهر می‌خواهد شبیه به آثار استاپ موشن و کریپی باشد، اما در عمل بیشتر یک انیمیشن کامپیوتری جنریک است که فقط در ظاهر می‌خواهد جذاب و ترسناک و مورمور کننده باشد. در این بخش می‌توانیم به این مورد فکر کنیم که چقدر تیم برتون یا هنری سلیک و حتی گیرمو دل تورو برای ساخت چنین انیمیشنی مناسب بودند.

انیمیش The Twits در مجموع اثر بسیار ناامید کننده‌ای است که چیز جدیدی را قرار نیست ارائه کند و در عوض تغییرات آن بیشتر باعث می‌شود ضربه بزرگی به روح و محتوای داستان و حتی پیام آن وارد شود. انیمیشن تلاش می‌کند تا با شوخی‌های زننده و حال بهم زن جلب توجه کند، اما نتیجه کاملا عکسی داده است. انیمیشن می‌توانست یکی از بهترین انیمیشن‌های سال باشد، اما متاسفانه با چند اشتباه باعث می‌شود به در بهترین حالت یک اثر یک‌بار مصرف و کاملا فراموش شدنی تبدیل شود و اقتباس ضعیفی از آثار رولد دال لقب بگیرد.