احسان عمرانی، یکی از سهام‌داران اصلی پلتفرم فیلیمو، اخیراً جزئیاتی جدید از استراتژی بین‌المللی این سرویس فاش کرد. او اعلام کرد که فیلیمو از طریق برند مستقل تلویکا به کاربران خارج از ایران خدمت می‌دهد.

عمرانی توضیح داد که محدودیت‌های بین‌المللی برای کسب‌وکارهای ایرانی، مدیران فیلیمو را وادار کرده تولیدات اختصاصی را با نامی متفاوت عرضه کنند تا پرداخت بین‌المللی و دسترسی آسان‌تر فراهم شود. این تصمیم، نقطه عطفی در توسعه بازار پلتفرم‌های ویدیویی ایرانی به شمار می‌رود.

چرا تلویکا؟

دور زدن موانع بین‌المللی

عمرانی تأکید کرد که تحریم‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی علیه ایران، دسترسی مستقیم کاربران خارجی به پلتفرم‌های ایرانی را دشوار کرده است. تلویکا با هویت متمایز و امکانات پرداخت بین‌المللی (مسترکارت، ویزاکارت، پی‌پل) این موانع را کاهش می‌دهد. کاربران با IP خارجی یا VPN به تلویکا متصل می‌شوند؛ این سرویس برای کاربران داخل ایران در دسترس نیست.

تمرکز بر محتوای اورجینال فیلیمو

تلویکا برخلاف بسیاری از سرویس‌های نمایشی، تمرکز اصلی خود را بر محتواهای تولیدی فیلیمو قرار می‌دهد — نه نسخه‌های تأمینی یا بازنشر آثار دیگران. این رویکرد، مخاطب بین‌المللی را با محتوای تازه و منسجم روبه‌رو می‌کند.

معادله برند و حس بین‌المللی

تلویکا به عنوان برندی مستقل، تصویر جهانی‌تری برای مخاطبان خارجی می‌سازد، بدون آنکه نام «ایرانی» فیلیمو در مذاکرات تجاری یا محدودیت‌های بین‌المللی چالش ایجاد کند.

چالش‌ها و نقدها پیرامون تلویکا

رسانه‌ها و تحلیلگران چند نکته مهم درباره تلویکا مطرح کرده‌اند:

پوشش محتوای فیلیمو بدون شفافیت کامل حقوقی

برخی رسانه‌ها گزارش می‌دهند که تلویکا عمدتاً آثار فیلیمو و رسانه ملی را بازپخش می‌کند و این پرسش را پیش می‌کشد که آیا تمامی مسائل حق مؤلف رعایت می‌شود یا خیر. فیلیمو و مدیران آن تاکنون به این ادعاها پاسخ رسمی نداده‌اند و تنها با عبارت کوتاه «مسائل کپی‌رایت پیچیده است» واکنش نشان داده‌اند.

ابهام در ساختار مالکیت و ثبت شرکت

برخی تحلیلگران احتمال می‌دهند تلویکا زیرمجموعه فیلیمو (یا صبا ایده، مالک فیلیمو) باشد و صرفاً با ظاهری بین‌المللی اداره شود تا از محدودیت‌های تنظیمی داخل ایران دوری کند. این ابهام، منتقدان را وادار کرده بگویند «تلویکا پوستۀ خارجی فیلیمو است».

چالش‌های قانون کپی‌رایت در ایران

قانون‌گذاری ایران درباره حقوق مؤلف در فضای دیجیتال و بین‌المللی نقاط ضعفی دارد. فیلیمو در پاسخ به پرسش‌ها گفته: «بخشی از مشکل به قوانین کپی‌رایت داخلی برمی‌گردد؛ اگر فیلمی در کشور دیگری پخش شود، پیگیری آن محدود است». بنابراین، نگرانی اصلی این است که آیا تلویکا حقوق صاحبان اثر را به طور کامل حفاظت می‌کند یا در برخی موارد فعالیت‌هایی با حاشیه حقوقی انجام می‌دهد.

رابطه تنظیم‌گری داخل کشور و نفوذ تلویکا

برخی منتقدان معتقدند تلویکا راهی برای دور زدن نظارت رسانه‌ای داخل ایران فراهم می‌کند، به‌ویژه در موضوعات حساس یا محتوایی که با چارچوب‌های فرهنگی و قانونی کشور تعارض دارد. این نگرانی، بخش‌هایی از جامعه فرهنگی و هنری را وادار کرده خواستار شفافیت بیشتر در روابط فیلیمو و تلویکا شوند.

مزایا و فرصت‌ها برای مخاطبان و صنعت محتوا

تلویکا اگر به درستی مدیریت و اجرا شود، فرصت‌های زیر را ایجاد می‌کند:

دسترس‌پذیری جهانی

مخاطبان فارسی‌زبان یا علاقه‌مند به فرهنگ و هنر خاورمیانه در سراسر جهان با پرداخت بین‌المللی از محتواهای ایرانی استفاده می‌کنند.

بازار درآمد دلاری برای سازندگان

تولیدکنندگان محتوا از درآمد دلاری بهره می‌برند، نه صرفاً تومان یا بازار داخلی، که کیفیت و انگیزه تولید را بهبود می‌بخشد.

ترویج فرهنگ ایرانی / منطقه‌ای به مخاطب جدید

محتواهای باارزش فرهنگی، تاریخی یا هنری ایران و خاورمیانه به مخاطبان خارجی معرفی می‌شوند و تعامل فرهنگی ایجاد می‌کنند.

رقابت منطقه‌ای

تلویکا رقیب سرویس‌های منطقه‌ای مانند نتفلیکس خاورمیانه، Shahid یا پلتفرم‌های عربی می‌شود و سهم خود را در بازار افزایش می‌دهد.