16 ژوئن 1994، دنباله‌دار شومیکر-لوی 9 در یک برخورد با مشتری نابود شد. این دنباله‌دار زمینه اولین مشاهده مستقیم از برخورد فرازمینی اجرام به منظومه شمسی را فراهم کرد.

این موضوع پوشش زیادی در رسانه‌های عمومی ایجاد کرد و ستاره‌شناسان در سراسر جهان از نزدیک دنباله‌دار را رصد کردند. برخورد شومیکر لوی 9 اطلاعات جدیدی درمورد مشتری ارائه کرد و نقش احتمالی آن را در کاهش زباله‌های فضایی در منظومه شمسی داخلی برجسته کرد.

این دنباله‌دار توسط ستاره‌شناسان «کارولین شومیکر» و «دیوید لوی» در سال 1993 کشف شد. شومیکر-لوی 9 توسط مشتری گیر افتاد و در آن زمان به دور این سیاره می‌چرخید.

این اولین دنباله‌دار فعالی بود که درحال چرخش به دور یک سیاره مشاهده شد و احتمالاً حدود 20 تا 30 سال قبل توسط مشتری گیر افتاده‌ بود! محاسبات نشان داد که شکل تکه‌تکه و غیرمعمول آن به‌دلیل نزدیکی قبلی به مشتری در ژوئیه 1992 بود.

در سال 2011، محققان مؤسسه SETI (جستجوی هوش فرازمینی) و دانشگاه کرنل به این نتیجه رسیدند که نیروی برخورد شومیکر-لوی 9 به اندازه‌ای قوی بود که حلقه سیاره‌ای نازکی که مشتری را احاطه کرده است، به اندازه دو کیلومتر کج کند.

اگرچه این دنباله‌دار تکه تکه شده‌ هرگز از صفحه حلقه عبور نکرد، اما برخوردهای آن جریانی از غبار دنباله‌دار را به فضا و داخل حلقه پرتاب کرد که منجر به الگوی عجیبی از امواج شد. این پدیده اولین بار توسط مدارگرد گالیله در سال 1996 مشاهده شد.