1
سال‌هاست که سواحل ایالت مین آمریکا خانه‌ی فراوانی از خرچنگ‌های آمریکایی بوده و این امر به عنوان یک نیروی محرکه در صنعت ماهیگیری و اقتصاد این منطقه عمل کرده است.
درک ما از زیستگاه‌های مورد علاقه‌ی این سخت‌پوستان، یعنی مناطقی که با سنگ‌های بزرگ پوشیده شده‌اند، باعث شکل‌گیری تدابیر حفاظتی برای این صنعت ۷۴۰ میلیون دلاری شده است. با این حال، تغییرات آب‌وهوایی اکنون بر این زیستگاه‌ها و رفتار خرچنگ‌ها تأثیر گذاشته است.
زیستگاه خرچنگ و تغییرات آب‌وهوایی
پژوهشگران دانشگاه مین (UMaine) تغییرات جالبی را کشف کرده‌اند. بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۱، دانشمندان کاهش ۶۰ درصدی جمعیت خرچنگ‌ها در زیستگاه‌های سنگی را مشاهده کردند.
اما آن‌ها به کجا رفته‌اند؟ خرچنگ‌های به طور طبیعی خجالتی با تغییری شگفت‌آور به زیستگاه‌های رسوبی یا بسترهای بدون ویژگی خاص جغرافیایی کوچ کرده‌اند، به طوری که اشغال خرچنگ در این مناطق به ترتیب ۶۳۳٪ و ۲۸۰٪ افزایش یافته است.
این مناطق ویژگی‌های زمین‌شناسی کمی برای استفاده به عنوان پناهگاه دارند، با این حال خرچنگ‌های بیشتری آن‌ها را به خانه‌ی خود تبدیل کرده‌اند.
انتخاب زیستگاه‌های خرچنگ‌ها
به طور کلی، تراکم جمعیت خرچنگ‌ها در همه زیستگاه‌ها کاهش یافته زیرا به صورت پراکنده‌تر توزیع شده‌اند. این انگار نوعی از «فاصله‌گذاری اجتماعی» را اتخاذ کرده‌اند.
در عین حال، گروه سنی خرچنگ‌ها نیز تغییر کرده و تعداد بیشتری از خرچنگ‌های مسن‌تر مشاهده می‌شود. عامل اصلی این تغییرات افزایش دمای آب است.
از ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۱، دمای این زیستگاه‌ها حدود ۳ درجه سلسیوس (۵.۴ درجه فارنهایت) افزایش یافته است. خرچنگ‌ها علاقه‌ای به گرما ندارند و به نظر می‌رسد تغییرات آب‌وهوایی نقشی در انتخاب زیستگاه‌های جدیدشان داشته باشد.
تغییرات در زیستگاه خرچنگ‌ها
همچنین محیط زیست تغییر کرده و جایگاه‌های خرچنگی کمتری در جلبک‌های کلپ دیده می‌شود، در حالی که زمینهای جلبکی کوچک سبز که شامل انواع مختلفی از جلبک‌ها هستند، افزایش یافته‌اند.
این تغییرات سبزتر ممکن است تحت تأثیر افزایش دما باشد، اما تأثیری که این موضوع بر خرچنگ‌ها دارد، همچنان یک معمای جذاب باقی مانده است.
به گفته‌ی رابرت جرت، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی دکتری زیست‌شناسی دریایی: “این تفاوت‌ها در نحوه‌ی استفاده خرچنگ‌ها از زیستگاه‌هایشان، زمینهای برای ارزیابی ذخایر خرچنگ‌ها فراهم می‌کند که به تعیین سلامت کلی جمعیت خرچنگ کمک می‌کند”.
“برخی از بررسی‌های سالانه خرچنگ‌ها که در ارزیابی استفاده می‌شوند، مانند آن‌هایی که از اداره منابع دریایی مین انجام می‌شود، به انواع خاصی از زیستگاه‌ها محدود هستند، بنابراین این یافته‌ها اطلاعات گمشده‌ای را پر می‌کند و نشان می‌دهد که خرچنگ‌ها ممکن است در طول زمان بین زیستگاه‌های مختلف جابه‌جا شوند و برخی بررسی‌ها بهتر آن‌ها را شناسایی کنند.”
تمرکز پژوهش
تیم تحقیقاتی خرچنگ‌ها را شمارش و اندازه‌گیری کرده و داده‌های تاریخی را از دهه ۹۰ بررسی کرده است.
در حالی که تراکم جمعیت خرچنگ‌ها کاهش یافته، خرچنگ‌های بالغ به نظر می‌رسد بزرگ‌تر شده‌اند، زیرا اندازه‌های میانگین آن‌ها در سال ۲۰۲۱ نسبت به ۱۹۹۶ بیشتر بوده است. این خرچنگ‌های بزرگ‌تر ممکن است به دلیل کاهش خرچنگ‌های جوان‌تر باشد که در این زیستگاه‌ها زندگی می‌کنند.
با وجود این تغییر در اندازه، بیشتر خرچنگ‌ها هنوز کوچک هستند و ۹۳٪ آن‌ها کمتر از ۸۳ میلی‌متر طول دارند که این حداقل قانونی برای صید و فروش آن‌ها است.
حرکت به زیستگاه‌های بازتر
در یک تغییر شگفت‌آور، خرچنگ‌ها زیستگاه‌های سنگی معمول خود را برای مناطق بازتر در زیستگاه‌هایشان و حتی بسترهای جلبکی رها کرده‌اند.
در واقع، تعداد خرچنگ‌هایی که در پناهگاه‌های سنگی یافت می‌شدند، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ به میزان ۳۴٪ کاهش یافته، در حالی که آن‌هایی که فضای بازتر را ترجیح می‌دهند، ۱۶۸٪ افزایش یافته‌اند. تعداد خرچنگ‌هایی که زیر جلبک‌ها پنهان می‌شوند نیز ۱۶۰٪ افزایش یافته است.
این تغییرات ممکن است به دلیل کاهش تعداد خرچنگ‌های جوانی باشد که به کف دریا می‌رسند یا کاهش رقابت بین خرچنگ‌ها.
نبود شکارچیان نیز ممکن است خرچنگ‌ها را تشویق کرده باشد تا از خانه‌های راحت سنگی خود خداحافظی کنند و به زیستگاه‌های بازتر بروند و جلبک‌ها را به عنوان پناهگاه جدید انتخاب کنند.
تغییر زیستگاه‌های خرچنگ‌ها
این تغییر شگفت‌انگیز زیر دریا فقط یادآوری دیگری از تأثیرات تغییرات محیطی بر اکوسیستم دریایی است.
استنک، یکی از محققان، حیرتش از تغییرات مداوم در دنیای خرچنگ‌ها را ابراز کرده است، علی‌رغم این که آن‌ها یکی از گونه‌های دریایی با اهمیت تجاری هستند که بیشترین مطالعه را دارند.
در دانشگاه مین، دانشجویان و استادان متعهد به حفظ و ارتقای اقتصاد دریایی ایالت هستند. یافته‌هایی مانند این مطالعه بر روی خرچنگ‌ها، بینش‌های ارزشمندی درباره تغییرات اکولوژیکی و اجتماعی ارائه می‌دهد که بر جوامع ساحلی و کسب‌وکارها تأثیر می‌گذارد.
مسلح به این دانش، پژوهشگران در حال بررسی فرصت‌هایی برای بخش‌های جدید، بازارها و منابع برای کاهش اثرات تغییرات آب‌وهوایی هستند.
نجات خرچنگ‌ها از تغییرات آب‌وهوایی
ابتکار MARINE دانشگاه مین، که به پژوهش، نوآوری و آموزش در حوزه دریایی معطوف است، در رأس این تلاش‌ها قرار دارد و همکاری بین محققان، صنعت، دولت و جوامع را تقویت می‌کند.
این تلاش مشترک در حال کار بر روی بهبود رفاه اجتماعی و اقتصادی مردم ایالت مین و فراتر از آن است.
این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه دانشگاه مین در حال تقویت اقتصاد دریایی ایالت است. با تغییرات در خلیج مین، مدیریت پایدار بزرگترین صنعت ماهیگیری آمریکای شمالی نیازمند درک بهتر از سازگاری خرچنگ‌ها با زیستگاه‌هایشان است.
این مطالعه در مجله Marine Ecology Progress Series منتشر شده است.