در چند ثانیه‌ای که خواندن این جمله برای شما طول می‌کشد، حس شما نسبت به زمان ممکن است منبسط و منقبض شود و درک شما از جهان به گونه‌ای تغییر کند که متوجه آن نشوید. این اثرات ظریف بر روی مغز غیرقابل محسوس است، کشش‌های اثیری از قلب در داخل قفسه سینه شما می‌تپد که در فواصل کوتاه نیز باعث افزایش فعالیت حرکتی می‌شود.

انقباض و انبساط قلب بر درک مغز ما تاثیرگذار است

«اسرا آل» عصب‌شناس موسسه ماکس پلانک، چندین سال است که بر روی تأثیر قلب بر مغز مطالعه می‌کند و مطالعات اخیر با روش‌های قوی‌تر بوده است.

در سال 2020، آل و برخی از همکارانش متوجه شدند که هربار که قلب در دوره سیستول منقبض می‌شود، محرک‌های خارجی کاهش می‌یابد. با آرام شدن قلب در دیاستول، آن قدرت حسی برمی گردد. اما با هر انقباض، ادراک حسی ما کند می‌شود.

پس بدن ما، ماهیچه‌های ما، در آن لحظات خاموشی که حواس ما تا این حد کوتاه دچار اختلال می‌شوند، چگونه پاسخ می‌دهند؟ آیا آماده‌ هستیم تا بر اساس اطلاعاتی که به تازگی دریافت کرده‌ایم عمل کنیم یا در یک آرامش گرفتار شده‌ایم؟

برخی تحقیقات نشان داده‌اند که زمان واکنش در طول سیستول آهسته است و زمان بیشتری طول می‌کشد تا اطلاعات لمسی را جمع‌آوری کنیم. زیرا ادراک حسی ما به‌طور لحظه‌ای خفه می‌شود.

مطالعات دیگر نشان داده‌اند که حرکات سریع چشم که با نام ساکاد شناخته می‌شود، اغلب با انقباض قلب اتفاق می‌افتد و نشان می‌دهد که محرک این حرکت احتمالا به چرخه قلبی مربوط است.

آل و همکارانش درمورد چگونگی واکنش قشر حرکتی، بخشی از مغز که در کنترل حرکات ارادی نقش دارد، در کل چرخه قلبی مطالعه می‌کنند.

محققان در بیانیه‌ای گفتند:

«به‌طرز جالبی، این مطالعه ارتباط قابل توجهی را بین قلب و مغز انسان آشکار می‌کند. همچنین بازه‌های زمانی متمایز را نشان می‌دهد که برای عمل و ادراک طراحی شده‌اند.»

آزمایش تاثیر حرکات قلب بر روی عملکرد

محققان شرکت‌کنندگان را در چند دستگاه مختلف برای ضبط همزمان فعالیت‌های مغز، قلب و عضلات دست درحالی‌که روی صندلی می‌نشستند و هنگامی که یک کار حرکتی را انجام می‌دادند، مورد بررسی قرار دادند.

آنها با تجزیه و تحلیل داده‌های 36 نفر، سیگنال‌های عصبی کنترل‌کننده ماهیچه‌های دست را دریافتند که در طول سیستول، که معمولاً سه دهم ثانیه طول می‌کشد، می‌پیچد. زمانی که شرکت‌کنندگان در حین سیستول به جای دیاستول، فعالیت کردند ماهیچه‌های دست نیز به‌طور لحظه‌ای قوی‌تر بود.

محققان می‌نویسند:

«به‌طور کلی، ما دریافتیم که تحریک‌پذیری در قشر حسی- حرکتی در سیستول افزایش می‌یابد و به همین ترتیب چنین افزایشی در قدرت خروجی حرکتی منعکس می‌شود.»

محققان توسط این نتایج و یافته‌های گذشته خود، پیشنهاد می‌کنند که افزایش فعالیت ماهیچه‌ای در طول سیستول، افت ادراک حسی را تکمیل می‌کند. به‌طوری که دریچه‌های مشخصی در چرخه قلبی وجود دارد که در آن مغز برای پردازش اطلاعات حسی و سپس اقدام بر روی آن آماده می‌شود.

محققان نتیجه می‌گیرند: «این امکان وجود دارد که پنجره‌های زمانی متمایز در سراسر چرخه قلبی وجود داشته باشد که ادراک یا عمل را بهینه می‌کند.»

این مطالعه در PLOS Biology منتشر شد.