1
دانشمندان استرالیایی موفق شده‌اند با استفاده از هوش مصنوعی، پروتئینی طراحی کنند که قادر است باکتری E. coli را در لحظه نابود کند. فرآیندی که معمولاً سال‌ها زمان می‌برد، اکنون تنها در چند ثانیه با کمک هوش مصنوعی انجام می‌شود.
کاربردهای گسترده پروتئین‌های طراحی‌شده با هوش مصنوعی
استفاده در درمان بیماری‌های مختلف
پروتئین‌هایی که توسط هوش مصنوعی طراحی می‌شوند، می‌توانند در درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله نیش مار، سرطان، و عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک به کار گرفته شوند. این فناوری با شبیه‌سازی ساختارهای پروتئینی خاص، امکان طراحی راه‌حل‌های هدفمند را فراهم می‌کند.
طراحی پروتئین قاتل E. coli در دانشگاه موناش
الگویی از برنده نوبل
دانشمندان دانشگاه موناش در استرالیا، با استفاده از برنامه AI-Protein Design Program و مدل ارائه‌شده توسط دیوید بیکر، برنده جایزه نوبل در زیست‌شیمی، موفق به طراحی پروتئینی شدند که باکتری مقاوم به آنتی‌بیوتیک E. coli را به سرعت از بین می‌برد.
انتشار در ژورنال معتبر علمی
نتایج این تحقیق در مجله معتبر Nature Communications منتشر شده است. در این مطالعه، از روش «De novo» برای طراحی پروتئین‌ها استفاده شد؛ یعنی پروتئین‌ها از ابتدا و بدون الگوبرداری مستقیم از ساختارهای موجود طراحی شدند.
روش نوین مقابله با باکتری‌های مقاوم
تاثیر بر جذب مواد غذایی توسط باکتری
این تحقیق نشان داده است که پروتئین‌های طراحی‌شده از صفر، می‌توانند مانع جذب مواد مغذی توسط باکتری شوند. این رویکرد، روشی نوین در مهار رشد باکتری‌هایی است که نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاومت نشان می‌دهند.
امکان گسترش به سایر موجودات
روش ارائه‌شده در این تحقیق، صرفاً محدود به E. coli نیست، بلکه می‌تواند در مقابله با سایر موجودات بیماری‌زا که دارای غشاهای پروتئینی مشابه هستند نیز به کار رود. این موضوع، افق‌های تازه‌ای را در درمان عفونت‌ها و بیماری‌های باکتریایی باز می‌کند.
دموکراتیزه‌کردن طراحی پروتئین؛ نظر محقق ارشد
اظهارات دانیل فاکس، دانشجوی دکترا
دانیل فاکس، دانشجوی دکترای این پروژه، بر اهمیت در دسترس بودن منابع و پلتفرم‌های علمی برای همگان تأکید کرده است. او می‌گوید:
«دموکراتیزه‌کردن طراحی پروتئین موضوعی حیاتی است، زیرا باید تمام جهان بتواند از این ابزارهای پیشرفته بهره‌مند شود.»
جمع‌بندی و پیامدهای کلان
استفاده از هوش مصنوعی برای طراحی پروتئین‌های درمانی، نه‌تنها سرعت تحقیقات علمی را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد، بلکه افق‌های جدیدی را در درمان بیماری‌های مقاوم به درمان‌های سنتی پیش روی بشر قرار می‌دهد. این فناوری می‌تواند نقطه عطفی در آینده پزشکی شخصی‌سازی‌شده و مبارزه با بیماری‌های مرگ‌بار باشد.